Χθες δεν ήμουν καλά. Χάνομαι τις σκέψεις, βυθίζομαι στη κατάθλιψη. Πάλι. Σε λίγο θα πιάσω πάτο. Αυτό είναι καλό. Μετά μόνο γκελ θα μου μένει να κάνω. Δε μου αρέσει το χθεσινό ποστ. Αλήθεια. Δε με εκφράζει. Δε κατηγορώ το παρελθόν, τη μοίρα, το δε ξέρω τι για οτιδήποτε. Τα τελευταία είκοσι χρόνια έχω πλήρη ευθύνη της ζωής μου. Μόνο εγώ. Κάποιος από τους μεγάλους μας ποιητές είπε "Μη μου δώσεις όσα μπορώ να αντέξω" Να το παραφράσω λίγο; "Να μη φέρω στη ζωή μου όσα μπορώ να αντέξω". Μία από τις δοκιμές ήτανε που θα τη πέταγα, αλλά μου αρέσουν τα σχόλια σας. Για αυτό και μένει. Για να μου θυμίζει ότι υπάρχει ενσυναίσθηση.
Ο γιός μου συνεχίζει να με εκπλήσσει και να με διδάσκει.
Χθες που ήμουν κάπως, προφανώς το διαισθάνθηκε.
Χωρίς να γκρινιάξει, να κάνει μούτρα ή πείσματα, χωρις να χαλάσει τη χαρά του, γυρίζει και μου λέει:
-Είμαι θυμωμένος
-Τι σε θύμωσε καρδιά μου
-Εσύ
- Καλά κάνεις λεβέντη μου. Έχεις κάθε δικαίωμα να είσαι θυμωμένος.
Και το εννοούσα. Όταν είμαι κάπως, του μολύνω τις στιγμές του. Κάτι έλεγα για μεταφορά κουβαριών από γενιά σε γενιά; Το διαισθάνεται και αντιστέκεται.
Συνέχισε το χαρούμενο παιχνίδι του, και κάθε τόσο ερχότανε και με ενημέρωνε
- Είμαι ακόμη θυμωμένος
Το βράδυ τον έβαλα για ύπνο, αγκαλιές, χάδια ως συνήθως, και αυτός με ξαναενημέρωσε
- Είμαι ακόμη θυμωμένος
Κάποια στιγμή ξύπνησε, τα γνωστά για να ξαναμπεί για ύπνο,
-Τώρα δεν είμαι θυμωμένος
Αισθάνεται, εκφράζει αυτό που αισθάνεται, δεν ακινητοποιείται από αυτό που αισθάνεται, το προσπερνά.
Αυτό επιδιώκω και για εμένα
Δευτέρα, Οκτωβρίου 16, 2006
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
15 σχόλια:
Όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε.
Κι εσύ για πολύ καιρό ακόμη θα έχεις μια καλή παρέα.
Το γιο σου.
"αισθανθείτε καλά-αντιμετωπίζοντας την κατάθλιψη χωρίς φάρμακα" David Burns
σώζει ζωές
Καλημέρες μαμά του Ιάσωνα!
Εμένα μου άρεσε το χτεσινό ποστ. Εννοώ πως μου άρεσε όλο αυτό που έβγαλες, κάτι σαν αποδοχή, καταστάλαγμα, σαν "κλείσμο λογαριασμών". ίσως να κάνω και λάθος, δεν ειμαι δα και μες στο κεφάλι σου, εμένα έτσι μου πέρασε και γενικώς τα "κλεισίματα λογαριασμών" μου αρέσουν.
Το σημερινό ήταν ακομα καλύτερο.
Αναφέρεις και στα δύο κάτι για πέρασμα κουβαριών από γενιά σε γενιά. Και, με την άδεια σου, το πήρα, το έφερα στα δικά μου δεδομένα, είδα πόσο δίκιο έχεις, και στο επιστρέφω. Και μόνο που το αναγνωρίζεις και δεν θες να το περάσεις στο παιδί σου, είναι ένα βήμα μπροστά από την προηγούμενη γενιά.
Σου έυχομαι να κάνεις και άλλα.
τρόμαξα!! κάπου σε κάποιο σου σχόλιο πάτησα το ψευδώνυμό σου να μπω στο μπλογκ σου... αεμφανιζόταν μόνο το "με αφορμή το θέατρο"
μπήκα απ το δικό μου μπλογκ
πείραξες τίποτε;;;
Είναι αυτά καλά, μόνο όταν είμαστε εμείς (οι μαμάδες). Γι αυτό πρέπει να μας αγαπάμε, να μας χαιρόμαστε και να μας προσέχουμε πολύ. (ένα μεγάαααααλο φιλί)
Α! και να μην αφήνουμε κανέναν μαλ... να μας πρήζει... (όχι πως εγώ, όλα αυτά τα κάνω..., αλλά προσπαθώ)
ιππότα
όντως στο ίδιο καζάνι βράζουμε πολλοί από εμάς
ευτυχώς όχι όλοι!
κι εγώ έχω πράγματι τη καλύτερη παρέα, θα τη στείλω σε άλο καζάνι όμως.
mosaic
για να το λέει ο κ. Burns κάτι θα ξέρει.
καλησπέρα κροτούλα
ευχαριστώ
γκρινιάζω καλέ, το παιδί έχει τη καλύτερη μαμά προφανώς!
αλκυόνη
όχι δε φεύγω, δε φεύγω, δε φεύγω!
(και λέγωντας αυτό χτυπώ με πείσμα το πόδι στο πάτωμα)
είπα να αποσυνδέσω το άλλο, το σοβαρό παναθεμά το μπλογκ, από το "ξεγυμνωθήτε ξεδιάντροπα" μπλογκ.
Έχει αρχίσει και έχει κινησούλα (το άλλο) από google search και κώλωσα λιγάκι. Να αλαφρύνει λίγο τούτο δω και θα τα ξανασυνδέσω.
μπεμπέ
έτσι ακριβώς
το πιο σημαντικό ΄που προσφέρουμε στα παιδιά μας είναι να είμαστε εμείς καλά. Και τι διαίσθηση έχουν τα άτιμα ε;
'σοφός' ο Ιάσωνας...
έχει γερές βάσεις...
καληνύχτα αλκιμήδη...
σοφός, σοφός...
όσο για τις γερές βάσεις, έτσι θέλω να πιστεύω
ευχαριστώ και καλημέρα
Συμφωνώ με την bebelac.Ειμαστε εμείς καλά είναι και αυτά. Γιάυτό μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ με ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ για την Αλκιμήδη μας
:-))))))))))))))))))))))))!!!!!!
κουκου!
καλύτερα σήμερα; δώσε ένα σμακ στον Ιάσωνα κι από μένα! :)
Σωστόοος...
[Γιατί ήσουν κάπως;;; εεε;;;; Το ρώτησες το παιδί για να είσαι κάπως;;;]
Καλημέρα Τασσούλα
ανταποδίδω χαμόγελα :)))))))
Καλημέρα κροτ
φυσικά και καλύτερα. Κυκλοθυμική δεν είπαμε;
Θα του το παραδώσω το βράδυ
καλημέρα καμηλιέρη
εμ δε το ρώτησα, αν ήτανε να παίρνω την άδεια του, την έκατσα τη βαρκούλα!
Θα σου πω το ποιό κοινότυπο πράγμα του κόσμου (που, στο έχω ήδη ξαναπεί):και μόνο για να βλέπεις και ν αγαπάς αυτόν τον μικρούλη, αξίζει να ζείς. Υπάρχουν άλλοι (πολλοί, πολλοί) που δεν έχουν κανέναν μικρούλη μέσα στο σπίτι τους, για να τους μαλώνει όταν δεν είναι καλά. Μπορεί αυτό να μην είναι παρηγοριά για σένα, εκείνοι όμως είναι ένας, δεν είναι δύο (όπως εσύ).
Να τον χαίρεσαι, και να τον ακούς..!!
Καλησπέρα λεμονιά
το ξέρω ότι είμαι ευλογημένη
κι είναι ο γιός μου η άγκυρα μου
αλλά μόνο και μόνο για αυτόν πρέπει σύντομα να λύσω τα δικά μου ζητήματα. Αλλιώς ο κύκλος δε σπάει. Οι γονείς μου ήταν φαινομενικά ευτυχισμένοι και δεν ασχολιόντουσαν με τις έσω μπούρδες που ασχολούμαι εγώ. Τα αποτελέσματα τα βλέπω, όχι στη ψυχολογία μου, ποιός χέστηκε για αυτήν, στις επιλογές αυτοκαταστροφής που κάνω. Και όταν καταστρέφω εμένα καταστρέφω τη μαμά του μικρού
Φιλιά
Δημοσίευση σχολίου