παλιοι λογαριασμοι

Μπήκε στο ασφυκτικά γεμάτο μπαρ. Η μπάντα στο βάθος έπαιζε τις τσιγγάνικες μελωδίες της. Έκανε να στρέψει το βλέμμα για να βρει τη παρέα της αλλά ένοιωσε πάνω της κάτι να τη τραβάει, να τη καθηλώνει. Γύρισε το κεφάλι ανεπαίσθητα προς τη πηγή αυτού του δεσμού και αντίκρυσε το βλέμμα του καρφωμένο πάνω της. Γαμώ τη γκαντεμιά μου σκέφτηκε και με μια απότομη κίνηση σήκωσε το κεφάλι και αυθάδικα κάρφωσε κι εκείνη το βλέμμα της. Αν τολμας μίλησε μου ελεγε προκλητικά το βλέμμα της. Το δικό του παρέμεινε ακίνητο, αν τολμάς μη μου μιλάς, προκαλούσε εκείνο. Και εκεί έμειναν σταθέρα, αποφασιστικά, να επιμένουν, για πόσο, αιώνας της φάνηκε, ωσπου εκείνος έσπασε το δεσμό γέρνοντας ανεπαίσθητα το κεφάλι. Ικανοποιημένη, με ένα μειδίαμα, άφησε και το δικό της να πλανηθεί στο χώρο. Αργά, βασανιστικά, με σιγουριά. Το ξαναένιωσε το βλέμμα πάνω της, αντιστάθηκε στη δεύτερη συνάντηση. Είδε τη παρέα της και τη φιλενάδα της να χτυπιέται σα χταπόδι κάνοντας της νόηματα. Προχώρησε αργά, σταθερά, το βλέμμα πάντα πάνω της να τη τραβάει, το πάτωμα υφή πουπουλένιου σύνεφου, προς το μέρος τους. Χαμογέλασε πλατιά, κάθισε.
- Τι έγινε καλέ δε με βλέπεις τόση ώρα που σου κάνω νοήματα;
- Εκλεινα κάτι λογαριασμούς, είπε και έστρεψε το κεφάλι προς τη μεριά του.
Δέν ήταν εκεί. Πήρε τη σκέψη του ωσαν ένας άλλος Dumblemore, και με το τσιγάρο της φανταστικό ραβδάκι της, την εναπόθεσε στο δικό της pensieve dissarono. Μονορούφι τη κατάπιε τη σκέψη. Έγνεψε να της φέρουν κι άλλο dissarono, για να την πνίξει. Κι άλλο ένα για να τη ξεράσει. Το κοντραμπάσσο και το βιολί συνέχιζαν να συμφωνούν και να διαφωνούν, οι νότες συνέχιζαν να χορεύουν το τσιγγάνικο τανγκό τους στον αέρα.