Κυριακή, Σεπτεμβρίου 01, 2013

Πάμε γερά λέμε!

http://www.youtube.com/watch?v=o9UjqspCVqA

ε, ναι, συγνώμη που θα σου το πως έτσι απότομα, αλλά, αλλά
τη ζωή δεν την παίρνεις στα χέρια σου, η ζωή σε παίρνει αυτη
Και δε σε πάω πουθενά, ουτε εσύ με πας
απλά πάμε
όπου
κάποιοι θα λεγαν βολοδέρνουμε, εγω λέω ταξιδεύουμε
χωρίς να ξέρουμε το προορισμο
προορισμος μάλλον δεν, ευτυχώς. Για φαντάσου να φτάναμε. Και τότε τι? Τι?

και ναι, δε μας παραδίδουμε στο μέλλον άθικτους,
ευτυχώς

φιλάκι xxx και χαμογελάκι :-)

είπα χθες σε μια φίλη, νοιώθω χορτάτη, και αγάπησα και με αγάπησαν, και γνώρισα φίλους και έχασα φίλους, και ταξίδεψα, και δημιούργησα και έκλαψα και γέλασα  Δε με πολυνοιάζει πλέον τι θα έρθει.
Ότι έρχεται καλώς να ρθει. Αντίσταση μηδέν. Μη ξοδεύουμε τη δύναμή μας για να αντιστεκόμαστε. Τη χρειαζόμαστε για αυτά που έρχονται. Αλλά και πάλι, η δύναμη είναι περίεργο πράγμα. Πάντα βρίσκεις όση χρειάζεσαι για ότι έρχεται. Όσο και αν δεν το πιστεύεις ότι την έχεις, όσο και αν την έχεις ξοδέψει αλλού, πάντα υπάρχει επαρκές περίσσευμα.
Και μετά, το βράδυ, γυρίζοντας από το σινεμά με το γιό μου κι ένα φίλο του χαθήκαμε στους άψογα ρυμοτομημένους δρόμους της Καλαμάτας, μέσα σε έναν πανικό που το λέγανε Λευκή Νυχτα, ψάχνοντας κάπου να βρούμε να παρκάρουμε για να μπούμε κι εμείς μέσα στον συρφετό και τον πανζουρλισμό, και άρχισα να τους τραγουδάω " Ποια αλήθεια είμαι εγώ και που πάω, με χίλιες δυο εικόνες στο μυαλό" Ρητορική ερώτηση, είχα μια σκασίλα για το ποια είμαι, κάποια είμαι κι εγω, τι σημασία έχει, σημασία έχει τι κάνουμε, τι κάνω, τι αισθάνομαι, τι έκανα τους άλλους να αισθανθουν, πόσο τους γέμισα και δαυτους, αν γέμισα και κανέναν. Και η άλλη ρητορική ερώτηση, που πάω?
Πάω λέμε, πάω, κάπου, όπου, πουθενα, αλλά πρόσεχε, πάω, ακάθεκτη, και ευτυχώς όχι άθικτη.

κι άλλο φιλάκι xxx
κι άλλο χαμογελάκι :-)