Βολτάριζα στη bloggoσφαιρα σήμερα, και σας διάβαζα, και ένοιωθα όλα τα συναισθήματα του κόσμου. Και νοιώθω μια επικοινωνία να υπάρχει, και αυτό μου αρέσει ακόμη περισσότερο.
Υπάρχουν πολλά διαμάντια εδώ πέρα και δε ξέρω τι να πρωτοδιαβάσω. Σα παιδί σε μαγαζί με καραμέλλες.Είναι και το monitor που μας τα σερβίρει όλα ζεστά ζεστά μόλις βγουν από το φούρνο...
Διαβάζω ένα post, μαγεύομαι, λέω να διαβάσω και το υπόλοιπο blog, πέφτω σε ένα σχόλιο που μου μιλάει, πάω σε άλλο blog, διαβάζω, νοιώθω την ανάγκη να σχολιάσω, να συμμετάσχω. Είμαι καινούργια ακόμη, διαβάζω και αργά τρομάρα μου. Μου αρέσει και η αισθητική μερικών blogs. Εγώ, μη έχοντας καλές σχέσεις με οτιδήποτε τεχνολογικό, δεν. Και μερικές φορές πέφτω πάνω σε ένα post που απλώς θέλω να το κρατήσω μέσα μου για λίγο, να μη διαβάσω τίποτα άλλο.
Και μεταξύ άλλων σήμερα η λεμονιά είναι χαρούμενη και το χνούδι λυπημένο.
Καλό Σαββατοκύριακο
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου