Η μέθοδος της Ορλέανης

Μόλις τελείωσα το βιβλίο της Ευγενίας Φακίνου 'Η μέθοδος της Ορλεάνης".
Είναι η ιστορία της Αρέθας, που προκειμένου να μην αντιμετωπίσει τους κινδύνους που παρουσιάζονται μπροστά της, πέφτει σε βαθείς ύπνους. Κάθε φορά και μακρύτερους. Και κάθε φορά στερείται και ένα κομμάτι της ελευθερίας της.
Πως ο φόβος μας να αντιμετωπίσουμε τη ζωή μας στερεί τελικά την ίδια τη ζωή.

Η ιστορία τρέχει και από ένα σημείο και μετά δύσκολα αφήνεις κάτω το βιβλίο αφού αγωνιάς (και συμπάσχεις) για το μέλλον της Αρέθας. (Εγώ τουλάχιστον)

Με την ιστορία της Αρέθας στο υποσυνείδητο και συνειδητό για επεξεργασία κρατάω και μερικά λόγια της κ. Φακίνου που μου "μίλησαν".

"Είχε εφεύρει ένα ώραιο παιχνίδι (εξωσωματικές πτήσεις). Ώραιο αλλά επικίνδυνο, διότι οι συνεχείς αποδράσεις από την πραγματικότητα το μόνο που κάνουν είναι να σε αποξενώνουν από τα γήινα. Δε λύνουν τα προβλήματα."

"Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε το Νικήτα υστερόβουλο και υπολογιστή. Όμως δεν ήτανε ακριβώς έτσι. Δεν είναι όλα άσπρα μαύρα. Δεν υπάρχουν χαρακτήρες εντελώς κακοί ή εντελώς καλοί. Στον καλό ενδέχεται να ελλοχεύει σκληρότητα ή μίσος και στον κακό μπορεί να κρύβεται επιμελώς μια αναπάντεχη τρυφερότητα."

"Αχ, η αγάπη είναι όλο αγκάθια αλλά και μέλι μαζί. Σε παρηγορεί και σε απελπίζει ταυτόχρονα."

"Πως έρχονται τα πράγματα στη ζωή. Άλλα λογαριάζεις, άλλα ονειρεύεσαι και συμβαίνει κάτι απρόσμενο που τα ανατρέπει όλα. Σέρνεσαι πίσω από τα γεγονότα και τα ακολουθείς, χωρίς να μπορείς να τα κάνεις να ακολουθήσουν αυτά εσένα. Κι έτσι μπορεί να κυλήσουν χρόνια πολλά ερήμην σου, με τις επιθυμίες βαθιά καταχωνιασμένες, ανίκανες να βγούν στην επιφάνεια, να κάνουν μια ωραία τρικυμία και να σαρώσουν όλα τα ανεπιθύμητα. (...)
Όλα για τους άλλους. Για πόσα χρόνια; Για όσα."

"Οι έρωτες οι ανεκπλήρωτοι, οι ανολοκλήρωτοι και οι φανταστικοί μας καταδιώκουν διαρκώς και βρίσκουν πάντα τον τρόπο να παίρνουν εκδίκηση. Έστω και σαν συνειδητοποίηση της απώλειας τους"



ΥΓ Είμαι περίεργη γιατί ο συγκεκριμένος τίτλος. Η μέθοδος της Ορλεάνης είναι να φτιάχνεις ξύδι προσθέτοντας σε κράσι παλιό ξύδι και μετά το αφήνεις πολύ χρόνο να ωριμάσει.
Πρέπει να μπει ο κατάλληλος σπόρος για να ξεκινήσει η οποιαδήποτε ματαμόρφωση; Να περιμένουμε με υπομονή να τελεστούν οι διαδικασίες ζύμωσης, να κλείσει ο κύκλος;