Ζω στα Βόρεια Προάστεια και αποφεύγω γενικώς να κατεβαίνω στο κέντρο. Μόνο βράδυ για διασκέδαση. Τα πρωινά συνήθως η επαφή μου περιορίζεται σε Κολωνάκι και Ερμού.
Σήμερα μιά υποχρέωση με ταξίδεψε Μοναστηράκι, Αθηνάς, Κοτζιά.
Ένας άλλος κόσμος. Σαγηνευτικός. Όλες οι φυλές των ανθρώπων, όλες οι τάξεις, κουστουμάτοι, απλοί, μικροπωλητές να φωνάζουν, τουρίστες να ψάχνωνται, κυριούλες να παλεύουν να βρούν κάτι φθηνό, πειράγματα μεταξύ μαγαζατώρων, καυγάδες, μιζέρια και χαρά συγχρόνως, χρώματα, μυρωδιές ωραίες και άσχημες, θόρηβοι, ένας αρκοντεονίστας και κορναρίσματα. Και μέσα σε όλο αυτό το ζαλιστικό συνοθύλευμα, αγελάδες που παρελαύνουν.
Πόλη μαγική γεμάτη αντιθέσεις.
Άσχετο. Ανεβαίνωντας προς Σταδίου, Πανεπιστημίου, Σύνταγμα, με το τσούξιμο από τα δακρυγόνα στα μάτια, συνάντησα πολλές ακόμη αγελάδες. Μερικές από αυτές διακοσμημένες με συνθήματα. Ακόμη δεν έχω αποφασίσει αν αυτή η εικαστική παρέμβαση και "προσθήκη" σε ένα έργο τέχνης που ζει μέσα στη πόλη, από μια πόλη ζωντανή, τελικά μου αρέσει ή όχι.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου