Γράμμα σε Σένα - μέρος δέκατο - απολογισμός

Πως μπορώ να εξηγήσω την ουσία των τελευταίων έξι μηνών;
Τριάντα ώρες και, ψυχανάλυσης, και άκρη δε βρήκα.

Ποιά είναι η αλήθεια ακόμη δε ξέρω. Τα παιχνίδια του μυαλού περίεργα και η πραγματικότητα υποκειμενική. Τι ίσχυε από αυτά που είπες δε ξέρω. Έπαιξα το παιχνίδι και βίωσα τη δική Σου πραγματικότητα για να μπορέσω να είμαι μαζί Σου. Και δε ξέρω πλέον τι υπάρχει και τι όχι.

Το μόνο που βγάζει νόημα είναι ότι ζεις σε ένα φανταστικό κόσμο, τόσο έντονα, πιστεύεις πραγματικά ότι αυτό είναι. Κάθε τι που Σε φέρνει αντιμέτωπο με τη πραγματικότητα των άλλων, αυτή που βιώνουμε οι υπόλοιποι, πρέπει να παταχθεί, να εξολοθρευτεί. Ο κόσμος Σου είναι ωραίος και μαγικός αλλά ευθραστος, ετοιμόροπος. Η παραμικρή δόνηση και θα καταρρεύσει. Όταν διαισθάνεσαι απειλή απομακρύνεσαι, αντεπιτίθεσαι. Προσπάθησα πραγματικά να τον στηρίξω αυτό τον κόσμο για Σένα γιατί πίστεψα ότι αυτό χρειαζόσουν. Απέτυχα.

Ίσως και να κάνω λάθος. Όπως είπες υπάρχουν χιλιάδες άλλες εκδοχές. Θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν ένα παιχνιδάκι που έπαιξες για να με χειριστείς όπως ήθελες. Θα μπορούσε να είναι μια δοκιμασία της αγάπης μου και εγώ απέτυχα στις εξετάσεις. Θα μπορούσε πολλά.
Δε ξέρω τι είναι, τι δεν είναι.

Έχει σημασία; Τα αισθήματα μου δεδομένα, ανεξαρτήτως των απαντήσεων.

Τι έμεινε;

Έξι μήνες πόνου

αλλά και,

ξεκίνησα ψυχανάλυση, με αφορμή Εσένα θα γιατρέψω επιτέλους εμένα
σε πείσμα της απόγνωσης ξεκίνησα πράγματα που πάντα ήθελα να κάνω
αποφάσισα επιτέλους να πάρω τη ζωή μου στα χέρια μου και να τη φτιάξω όπως μου αξίζει
έφτιαξα το μπλογκ και βρήκα εδω μέσα ενσυναίσθηση,

και το σημαντικότερο

τέσσερις φιλενάδες, με άκουσαν, μου στάθηκαν, με στήριξαν, με κατάλαβαν, με αποδέχτηκαν, μου αποδεικνύουν έξι μήνες τώρα πόσο σημαντική είμαι για αυτές, πόσο με νοιάζονται.

Το 2006 είναι η χρονιά Σου.

Το 2006 με αφορμή Εσένα γίνεται η χρονιά της ενδοσκόπησης, του ξεκαθαρίσματος, της λύτρωσης μου. Σε ευχαριστώ.

Το 2006 είναι η χρονιά Σου. Στο χαρίζω. Χαλάλι Σου.