Είμασταν μαζί δέκα ευλογημένες μέρες. Παρασκευή με Δευτέρα. Με ακυρώσεις όμως. Ακυρώσεις που με τσίγκλιζαν, που μου έφεραν ανυσηχία, αλλά δεν ήθελα να δω, η λογική δεν είχε τόπο. Ήθελα μόνο να είμαι μαζί Σου, να Σε αγγίζω, να Σε ακούω, να Σε κοιτάζω, να Σε γεύομαι.
Ήσουν το ιδανικό μου. Ήμουν το ιδανικό Σου. Κισμέτ.
Πολύ καλό για να είναι αληθινό. Ο σπόρος της αμφιβολίας μπήκε και ρίζωσε μέσα μου. Και άρχισα να παραξενεύομαι και άρχισα να ψάχνω.
Μου έλεγες θα κάνουμε αυτό και εκείνο και το άλλο και μετά κάτι συνέβαινε και μέναμε σπίτι Σου.
Τη τσικνοπέμπτη θα κανόνιζες να βγούμε με φίλους σου. Έμπλεξες με δουλειές και δεν κανόνισες.
Έψαξα το όνομα Σου στο internet και δε βρήκα ούτε μία δημοσίευση. Ογδοντα και δημοσιεύσεις και τίποτα. Πως είναι δυνατόν. Εγώ μία ψωροδημοσίευση έχω και βγάζει καμιά δεκαριά αποτελέσματα. Αργότερα παρακάλεσα μιά φίλη που δουλεύει στο ΙΚΥ και έψαξε και αυτή, σωστά. Ούτε αυτή βρήκε τίποτα.
Οι ημερομηνίες που έβγαζε στο βιβλιοπωλείο ήταν αυτές που είπες ότι ήσουνα στο εξωτερικό.
Από τις φορές που βγήκαμε, ούτε τις μισές δεν κέρασες. Ξέχασες το πορτοφόλι, ξέχασες να βάλεις χρήματα μέσα, είχες μόνο πεντακοσάρικο. Δεν έδωσα σημασία.
Βρήκα ότι η πρώην Σου δούλευε εκεί που είπες αλλά όχι με την ιδιότητα που είπες.
Το τελευταίο μας βράδυ, δεν είχα σκοπό να ρωτήσω, δεν ήμουν προετοιμασμένη, γιαυτό και το έκανα τόσο άγαρμπα. Κάτι οι κουβέντες που πέταξες για τη "Μαριέττα", κάτι για εκατό χιλιάρικα ευρώπουλα σα να είναι στραγάλια, κάτι που δε κέρασες γιά άλλη μια φορά, μαζευτήκανε πολλά και έκανα το μοιραίο λάθος.
- Είσαι απόλυτα ειλικρινής μαζί μου;
Με κοίταξες σοκαρισμένος - Τι εννοείς, τι φαντάζεσαι;
- Δεν έχει νόημα να σου πω, αν είναι κάτι θα μου το πεις μόνος σου
Συνέχισες να με κοιτάς σοκαρισμένος
- Προφανώς είσαι ειλικρινής, η σιωπή σου είναι η απάντηση μου, ας το αφήσουμε
Με έδιωξες από το σπίτι Σου. Χωρίς εξηγήσεις. Με πέταξες. Ήταν η πρώτη φορά, θα ακολουθούσαν και άλλες.
Δευτέρα, Αυγούστου 07, 2006
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου