Τρέχω και δε φτάνω και χρόνο δεν έχω (μου λείπει το μπλόγκιν και έχω καιρό να σας επισκεφτώ γκρρρρρ) στα πεταχτά σας αφήνω κάποια λόγια του Λακάν που άκουσα αυτή την εβδομάδα και γέλασα!
Άλλο η γυναικεία απόλαυση,
άλλο η ανδρική απόλαυση,
ή φαλική απόλαυση,
ή η απόλαυση του ηλιθίου,
ή η απόλαυση του μοναχικού
Και αυτό ειπωμένο από έναν άντρα! μμμμ!
(Πείτε μου ότι δεν είναι έτσι, please, να πάω να φουντάρω δηλαδή αλλιώς)
Παρασκευή, Νοεμβρίου 24, 2006
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
9 σχόλια:
Κοίτα, το σίγουρο είναι πως ο καθένας μας ορίζει διαφορετικά την "απόλαυση".
Τώρα για το άλλο, δεν έχω κάνει γυναίκα να ξέρω... :)
άσχετο με το ποστ...
ευχαριστώ!
χμμμ κι έχω την εντύπωση πως σου δίνω ιδέες για το θεατρικό που πάντα σου λέω να γράψεις,έστω προσπαθήσεις...
ειδες πως όντως έμοιαζε με σκηνή θεάτρου,η όλη "σκηνή" μετά την παράσταση...και εστιάσαμε και οι δυο στα παντοφλάκια,πιστεύω εσύ για έναν παραπάνω λόγο...γιατί όντως το είδες όπως το είδα κι εγώ σαν θεατρική σκηνή...
Αν και δεν είχε τα στοιχεία του θεάτρου του παραλόγου...ήταν το θέατρο του παραλόγου..
Πότε έρχεσαι πάνω;
Φιλί
..αλλο αντρας..
..αλλο γυναικα..
αποδεδειγμενο αυτο..καλημερουδια!!
Φαντάσου ότι κάποιοι θεωρούν απόλαυση να βλέπουν Αγγελόπουλο και άλλοι το θεωρούν καταναγκασμό. (το παράδειγμα τυχαίο)!!!
πολύ πεθύμησα να δω ποστ της αλκι μονόλογο θεατρικά δοσμένο....
να δούμε τί θα "φέρει' μετά το Π/Σ/Κ
συνήθως έρχεται με κάτι καλό
Αλκιμήδη μου, κουφάθηκα!Του ηλιθίου? χεχεχε ;)
speechless!!!
filia polla
Χρόνια τον διάβαζα και προσπαθούσα να τον καταλάβω.
Αδύνατον!
Συνεχίζω να μην μπορώ και προσθέτω και το δεν θέλω!
καμηλιέρη
εσείς πως την ορίζετε λοιπόν;
γειά σου βρε αλκυόνη
δε ξέρω, με μια ελπίδα ζω ότι κάποτε και εγώ θα δω τη Θεσσαλονίκη!
φεγγαροαγγαλιασμένη
αποδεδειγμένο, ε;
κρίμα όμως
μπεμπέ
Δε πιστεύω να παραλληρίζετε την ερωτική πράξη με τον Αγγελόπουλο!
Ποιητική ναι δυναται να είναι αλλά λιγουλάκι πιο ενδιαφέρουσα, με ένα ρυθμό βρε αδερφέ.
(Τυχαίο παράδειγμα αλλά και Λακάν και Αγγελόπουλος προυποθέτουν ένα κάτι για την απόλαυση τους)
renata
ναι, αυτό του ηλιθίου ήταν που με έκανε και γέλασα. Πικρά όμως. Έπεται η μοναχικότητα. Και για τους δύο.
Αλεξάνδρα
αρνούμαι να πιστέψω ότι ισχύει.
φιλιά
Όλη μου η ζωή
συμφωνώ
έλα όμως που η ψυχολόγα μου είναι Λακανικιά, άντε να τον αποφύγεις.
Δημοσίευση σχολίου