Παρασκευή, Νοεμβρίου 03, 2006

Τι είναι βιασμός τελικά;

Είχα σκοπό να γράψω ένα γλυκό και τρυφερό ποστ για μιά υπέροχη πρόταση γάμου που έγινε το περασμένο ΠΣΚ σε ένα κανάλι της Bruge, όπου ο νέος γονάτισε μπροστά στη καλή του και της τραγούδησε το All I ask from you από το φάντασμα της Όπερας.
Ήθελα να μοιραστώ τη χαρά τους και να στείλω ευχές να ταξιδέψουν στο διαδύκτιο. Ευχές να είναι πάντα αγαπημένοι, να προσέχουν ο ένας τον άλλον, να γλυκαίνουν ο ένας τη ζωή του άλλου και τη ζωή των γύρω τους με την αγάπη τους.

Δυστυχώς όμως ακούω ραδιόφωνο. Μήπως να το κόψω και αυτό όπως έκοψα τη τηλέοραση και να βρω την ηρεμία μου;
Θέμα των ημερών ο βιασμός της δεκαεξάχρονης. Και μόνο ότι ακόμη βιάζονται γυναίκες είναι τραγικό.
Αυτά που ακούγονται όμως ακόμη πιο τραγικά
Αν είναι δυνατόν, ψάχνουμε να βρούμε αν τελικά "τα ήθελε" ή όχι. Τρομάζω με το πόσοι δικαιολογούν τους κατηγορούμενους αν η κοπελιά τα ήθελε.
Με τσαντίζει η επιμονή να υποβιβάζουνε τον άντρα σε ένα ζώο, ανίκανο να ελέγξει τις προσταγές του πέους του. Η θεώρηση, ότι αν του άντρα του σηκωθεί, πρέπει ντε και καλά κάπου να το εκτονώσει.

και να παραθέσω εδώ σχόλιο/ερώτηση μου, προς πάσα άντρα που διατύνεται ότι σέβεται το συνάνθρωπο, σε ποστ του Μπαμπάκη

Είσαι με τη καλή σου, κάνετε έρωτα, αίσθάνεσαι ότι σε λίγο τελειώνεις, και η καλή σου λέει, σε παρακαλώ σταμάτα. Τι κάνεις;”

Προσωπικά θεωρώ, ότι αν δε σταματήσεις, εκείνα τα τελευταία δευτερόλεπτα γίνεσαι βιαστής, παρόλο που η καλή σου “τα θελε” μέχρι προ ολίγου

Είμαι υπερβολική; αν νομίζετε, πως ναι όντως είμαι υπερβολική, ορίστε μου εσείς τι σημαίνει αυτοδιάθεση, και το δικαίωμα μας σε αυτή, και σε πιό σημείο ακριβώς χάνει το δικαίωμα ο ένας από τους ερωτικούς συντρόφους να αλλάξει διάθεση.

Αναρωτηθήτε αν θα θέλατε οι ερωτικοί σύντροφοι της κόρης ή της αδερφής σας να σεβαστούν μια τέτοια επιθυμία.

Αν νομίζετε, ότι δεν είναι δυνατόν ένας άντρας να ελέγξει τη γενετήσια του ορμή σε τέτοιο βαθμό, να σας ενημερώσω ότι απατάστε οικτρα. Μου έχει συμβεί δις, και τις δύο φορές οι σύντροφοι μου σεβάστηκαν την επιθυμία μου.

Κι αν γνωρίζω ότι υπάρχουν άντρες ικανοί να ελέγξουν ένστικτα σε τέτοιο βαθμό και να δείχνουν σεβασμό πάντα, πως τολμάμε να μιλάμε για προκλητικό ντύσιμο και άλλες αηδίες; Ή μήπως θεωρείτε ότι κάποιες γυναίκες είναι τσουλάκια και δεν αξίζουν σεβασμό ενώ άλλες δεν είναι και τον αξίζουν.

Αντε γιατί τα πήρα τώρα.


Ευτυχώς που δεν είναι όλοι έτσι.
Φέρνω λοιπόν στο μυαλό μου την εικόνα του πολυαγαπημένου μου ξάδερφου να κάνει πρόταση γάμου στη καλή του και επιλέγω να συνεχίζω να ελπίζω σε ενα πολιτισμένο κόσμο οπού σεβόμαστε ο ένας τον άλλον.

Καλό ΠΣΚ

32 σχόλια:

allmylife είπε...

Οχι, δεν είναι όλοι έτσι.
Εκεί τονίζω, γιατί το άλλο "τσούζει"...
Καλημέρες!

bebelac είπε...

Αγαπητή Αλκιμήδη, θεωρώ ότι το Post σου είναι από τα καλύτερα που έχουν γραφτεί ποτέ –όχι μόνο από σένα, αλλά από όλους.
Λίγα έχω να προσθέσω, γιατί αισθάνομαι καλυμμένη και δικαιωμένη.
Θλίβομαι μόνο, γιατί κάποια πράγματα που ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΑ όχι μόνο δεν είναι, αλλά υποθάλπουν και διαιωνίζουν, ακόμη και σε νέες ηλικίες τη βλακεία και την προκατάληψη. Και το χειρότερο απ’ όλα;;; από τις ίδιες τις γυναίκες...πράγματα που είναι ‘φτιαγμένα’, κοινωνικά κατασκευασμένα, βρίσκουν τάχα μου τη δικαιολογία τους στη «Φύση», και έτσι κάποιες συμπεριφορές σαν αυτές που περιγράφεις, περνούν στο απυρόβλητο ...και μεις τα δεχόμαστε παθητικά σαν τις γιαγιάδες μας... Θεωρώ αυτήν τη νοοτροπία ό,τι χειρότερο, και χαίρομαι που υπάρχεις και τα γράφεις. Έχεις το χάρισμα να μιλάς καθαρά, έξω από τα δόντια. Συγχαρητήρια και ευχαριστώ.

Unknown είπε...

Μμμ...
Κατ' αρχάς θα έλεγα ότι βλέπω μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο συμβάν της κρεββατοκάμαρας και το συμβάν στο σχολείο.

Είναι δεδομένο ότι πρέπει να σέβεσαι τους... ανθρώπους γενικότερα.

Θα σου αντιγυρίσω λοιπόν το ερώτημα (αδιαφορώντας για το συμβάν της κρεββατοκάμαρας - έχει άλλη διάσταση και εννοείται ότι για να είσαι στην κρεββατοκάμαρα με κάποιον, τον σέβεσαι) ως ακολούθως:

Ποιά είναι τα όρια προκλητικότητας που θέτεις; Η υπέρμετρη προκλητικότητα δεν αποτελεί έλλειψη σεβασμού;

Εδώ ακριβώς βρίσκεται η λεπτή γραμμή που διαχωρίζει τον βιασμό από το "τα ήθελε".

Δηλώνω πλήρη άγνοια για την πραγματικότητα του συμβάντος (όπως το 99% της κοινής γνώμης που απλά το παρακολουθεί στις ειδήσεις χωρίς να ξέρει τί πραγματικά έγινε) και το κρίνω μόνο από "φιλοσοφική" άποψη.

Είναι κακό γενικότερα να βιάζονται οι άνθρωποι, δεν χρειάζεται να το εντοπίζουμε στον "ερωτικό" τομέα και συγκεκριμένα στις γυναίκες. Μέγα σφάλμα. Οι γυναίκες δεν είναι αμέτοχες και υπήρξαν πολλάκις ομότιμοι θύτες...

Απλά η κοινωνία μας δεν δέχεται τους άντρες θύματα, ενώ οι γυναίκες "αυτοθυματοποιούνται" πάντα (ξέρουν τί κάνουν).

αλκιμήδη είπε...

όλη μου η ζωή
ευτυχώς, ευτυχώς

μπεμπελάκ
έπιασα θέμα που πονάει βλέπω!
Βαρέθηκες και εσύ να βλέπεις αυτή τη κατάσταση, και άραγε πόσες γυναίκες "βιάζονται" καθημερινά από συζύγους ή γκόμενους λόγω αυτών των προκαταλήψεων

καμηλιέρη μου
μην αδιαφορείτε για το συμβάν της κρεββατοκάμαρας
δεν αξίζει σεβασμό μόνο αυτός που έχουμε επιλέξει να μοιραστούμε τη κρεβατοκάμαρα μαζί του
Όλοι αξίζουν σεβασμό
Αν ένας άντρας μπορεί να ελέγξει τις ορμές του στη κρεβατοκάμαρα μπορεί να τις ελέγξει γενικώς
Ή διατίνεστε ότι οφείλει να τις ελέγξει μόνο για γυναίκες που αξίζουν σεβασμό;

Για μένα δεν υπάρχουν όρια προκλητικότητας και για αυτό έφερα το ακραίο παράδειγμα της κρεββατοκάμαρας.
Εκεί η γυναίκα έχει ήδη ανταποκριθεί, έχει προκαλέσει στο μέγιστο και όμως διατηρεί το δικαίωμα να σταματήσει ανά πάσα στιγμή.

Και όχι δεν είναι όλοι οι άντρες έρμαια των σεξουαλικών τους ενστίκτων.
Υπάρχουν άντρες, που μπορούν να δούν μία έντονα προκλητική γυναίκα, η οποία τους κάνει και τα γλυκά μάτια, και να μη θεωρήσουν αναφαίρετο δικαίωμα τους τη σεξουαλική επαφή.

Και τελικά, βάση ποιού από τα δύο κεφάλια θέλει ένας άντρας να δρά;

Alexandra είπε...

ειλικρινά κρατάω τις τελευταίες σου κουβέντες...

το ρομαντικό και γεμάτο συναισθήματα κόσμο που υπάρχει κόντρα στις σκληρές και δύσκολες καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε...

Ο Καλος Λυκος είπε...

Συντάσσομαι ανεπιφύλακτα κατά του όποιου βιασμού - πνευματικού, σωματικού, ψυχικού...στην συγκεκριμμένη περίπτωση δεν ξέρω ποιός το άρχισε, πώς έγινε και ποιός φταίει πιό πολύ και δεν είναι και αυτό το ζητούμενο - αλλά θα ήλπιζα ίσως να δώ λίγη κοινωνική ευαισθησία...

Κοιμάμαι και ονειρεύομαι...

Σταυρούλα είπε...

Πες τα, Αλκιμήδη μου!Το θέμα είναι κατά πόσο σεβόμαστε τον άλλο σαν άνθρωπο!
Να τα χαίρεστε τα παιδιά! Καλό Σ-Κ! ;)

markos-the-gnostic είπε...

χμ πολύ ενδιαφέρουσα αυτή η αντιστροφή, όλο το ζήτημα πλέον δεν τίθεται στην δήθεν προκλητικότητα ή όχι της γυναίκας αλλά στη δύναμη του άντρα να ελέγχει ή όχι τις ορμές του...
ομολογώ ότι συμφωνώ μια και δε θάθελα ποτέ να σταματήσουν οι όποιες γυναικείες "προκλητικότητες" (και όσοι και όσες το θέλουν ας πάνε στο Αφγανιστάν με τους ταλιμπάν)

Unknown είπε...

Δεν διαφωνώ στο σεβασμό, το'παμε αυτό.
Η προκλητικότητα (οποιασδήποτε μορφής) αποτελεί έναυσμα για κάτι. Στον ερωτικό τομέα, για έρωτα. Όσο πιό προκλητικός είσαι, τόσο περισσότερα περιμένεις. Όταν είσαι "ευγενικά προκλητικός", περιμένεις ευγενικές αντιδράσεις. Όταν είσαι "πρόστυχα προκλητικός" περιμένεις πρόστυχες αντιδράσεις. Όσο περισότερο προκλητικός είσαι, περιμένεις τόσο μεγαλύτερη αντίδραση. Πάντα υπάρχει το σημείο που ακόμα και ο άνθρωπος με τον μεγαλύτερο αυτοέλεγχο, χάνει τον έλεγχό του. Εσύ πρέπει πάντα να λογαριάζεις τον πιό αδύναμο στον έλεγχο...

Όταν δεν θες, δεν προκαλείς. Η πρόκληση δεν γίνεται για την πρόκληση. Γίνεται γιατί περιμένεις αντίδραση.

Ανώνυμος είπε...

Προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα να αναστείλω τη ερωτιική μου λειτουργία, σε οποιοδήποτε στάδιο κι αν βρίσκεται. Υποψιάζομαι, όμως, ότι υπάρχουν, έστω ελάχιστοι, άντρες που δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα. Και αυτό το λέω από διαβάσματα περί ανθρώπων στους οποίους έπρεπε να επέμβη η ιατρική επιστήμη για να γίνει δυνατή η τιθάσευση της ασυγκράτητης σεξουαλικής ορμής τους. Ασυγκράτητοι βιαστές και δολοφόνοι της παγκόσμιας αστυνομικής ιστορίας (και όχι φιλολογίας) υπάρχουν και πρέπει να αναγνωρίσουμε την ιδιαιτερότητα αυτών των (ουσιαστικά εγκληματικών) φύσεων που ίσως δεν λειτουργούν συνειδητά με αυτόν τον τρόπο. Δεν είμαι ειδικός ούτε ενδιαφέρομαι να βρω ελαφρυντικά για τους βιαστές αλλά έχω την εντύπωση ότι υπάρχουν compuslive rapists που δεν ελέγχουν τις αντιδράσεις τους.

αλκιμήδη είπε...

αλεξάνδρα μου
για αυτό το έβαλα, για να μη με πάρει από κάτω ο θυμός
κάτι να με γλυκαίνει

λύκε μου
το αστείο της χρονιάς: κοινωνική ευαισθησία lol

ρενατα μου
ναι δύσκολο πράγμα ο σεβασμός προς όλους
ευχαριστούμε, μετά από 6 χρόνια σχέσης και 1 χρόνο συμβίωσης το αποφασίσανε τελικά! ξεκινάνε με πολύ γερή βάση αγάπης, φτού τους.

μάρκο
μα εκεί δεν έπρεπε να τίθεται;
Ο φόνος είναι φόνος, ακόμη και εν βρασμώ. Ο βιασμός γιατί να διαφέρει;

heliotypon
(ελληνιστί ηλιότυπον;)
καλως ορισατε στο φτωχικό μου
προφανώς υπάρχουν άνθρωποι που δε μπορούν να συγκρατήσουν τις ορμές τους, το κατασκευαστικό αυτό μειονέκτημα δε τους δίνει φυσικά το ακαταλόγιστον, ούτε σημαίνει ότι επειδή υπάρχουν αυτό είναι και το ζητούμενο για όλους. Το αντίθετο.
Δε ξέρω για επέμβαση της ιατρικής επιστήμης (λίγο δραστικό μου φαίνεται) αλλά τουλάχιστον η κοινωνική κατακραυγή όταν δρουν σύμφωνα με τις ορμές τους; ζητάω πολλά;

αλκιμήδη είπε...

καμηλιέρη
προφανώς διαφωνούμε

"έναυσμα για κάτι"
"περιμένεις αντίδραση"
Και ποιός ορίζει τι είναι αυτό το κάτι, ποιά η επιζητούμενη αντίδραση;
Ίσως αν κυκλοφορούσα με μια ταμπέλα που θα έλεγε "Θέλω να με γαμήσεις τώρα και όσο κι αν σε εκλιπαρώ να σταματήσεις εσύ συνέχισε" - είναι αυτό αρκετά δεδηλωμένη πρόθεση της πρόκλησης; ίσως τότε να μπορούσα να πω ότι όντως υπήρξε παρεξήγηση και ο κακομοίρης ο βιαστής δε κατάλαβε ότι βίαζε.

Ξέρετε ακόμη και αυτοί που επιδίδονται σε S/M έχουν λέξεις κλειδιά για να σταματήσουν τη διαδικασία αν κάποιος από τους συμμετέχοντες αλλάξει γνώμη.

Λέτε
"Πάντα υπάρχει το σημείο που ακόμα και ο άνθρωπος με τον μεγαλύτερο αυτοέλεγχο, χάνει τον έλεγχό του."
Δε διαφωνώ, αυτό όμως δε σημαίνει ότι καλά έκανε και τον έχασε. Συνεχίζει να είναι ένοχος.

Σε όλα τα εγκληματα, πρώτα αποδεικνύουμε ότι το έγκλημα έγινε, έχουμε νεκρό; έχουμε κλοπή; έχουμε βιασμό; βρίσκουμε ποιός το έκανε και μετά εξετάζουμε τα ελαφρυντικά. Τα ελαφρυντικά δεν αναιρούν ούτε τη πράξη ούτε το μεμπτόν της.

Unknown είπε...

Τίποτε δεν αναιρεί την πράξη.
Αλλάζει όμως τον ηθικό αυτουγό που πλέον δεν είναι ο θύτης..

Ο ηθικός αυτουργός πάντα αξίζει χειρότερη τιμωρία από τον απλό θύτη.

αλκιμήδη είπε...

όχι όχι καμηλιέρη
είμαστε πάντα αυτουργοί των πράξεων μας. Πάντα.
Τίποτα δε δικαιολογεί τις πράξεις που κάνουμε, εγκληματικές ή μη. Μπορεί να εξηγεί το γιατί αλλά δε δικαιολογεί και επ ουδενί δε δίνει άφεση.
Πάντα ο δρων δρα και εφόσον δρα να αναλάβει και την ευθύνη της πράξης του.

Το ποιός είναι ο ηθκός αυτουργός, το θύμα, η άτιμη κοινωνία που έτσι έκανε τον θύτη, οι γονείς του που τον κακοποίησαν ή δε του μάθανε να αυτοελέγχεται, η φύση που έτσι τον έπλασε, είναι όλα φτηνές δικαιολογίες. Ψάχνουμε να βρούμε λόγους που μας βολεύουνε να βγάλουμε την ουρά μας απέξω που είμαστε έτσι όπως είμαστε, γιατί δε μπορούμε να αλλάξουμε.

Όχι καμηλιέρη οποιός πράτει έχει πάντα την ευθύνη και τις συνέπειες των πράξεων του.

Alkyoni είπε...

συζητάμε πάλι κάτι τόσο "παλιό" και δυστυχώς πάντα επίκαιρο
καλημέρα
:)

Unknown είπε...

Καλή μου, δεν είπα πως ο θύτη δεν είναι υπεύθυνος των πράξεών του. ΤΟ ότι θεωρώ συνυπεύθυνο και μεγαλύτερης ευθύνης τον ηθικό αυτουργό (σε αυτόν οφείλεται η πράξη, ανεξάρτητα ποιός την έκανε) δεν σημαίνει ότι αίρω την ευθύνη από αυτόν που την έπραξε. Και οι δύο φταίνε. Και οι δύο.

Κάθε άνοιξη-καλοκαίρι-φθινόπωρο κάνω βόλτα στην Φωκίωνως. Εκεί κάθε μέρα βλέπω τις μαθήτριες να βολτάρουν και να χαβαλεδιάζουν. Καθε μέρα τουλάχιστον 2-3 φορές θα πω: "μα καλά δεν τις βλέπει η μάνα τους πως βγαίνουν έξω γδυμένες;".

Θεωρούμαι από τον κύκλο μου ο άνθρωπος με τον μεγαλύτερο αυτοέλεγχο. Για την ακρίβεια με "απάνθρωπο" αυτοέλεγχο. Παρόλ' αυτά ξέρω ότι τον έχω χάσει αρκετές φορές (όλοι μας πάντα υπάρχουν περιπτώσεις που τον χάνουμε - σχεδόν καθημερινά - λεπτά και αδιόρατα τα όρια λογικής/παραλογισμού). Παρόλ' αυτά ούτε για εμένα δεν βάζω το χέρι μου στην φωτιά και αρκετές φορές έχω πεί πως έτσι όπως κάνει η απέναντι λίγο θέλει να την στήσεις σε κάποια γωνία να την περιμένεις... Σκέψου λοιπόν κάποιος που έχει πιεί λίγο και είναι λίγο πιό χαλαρός από εμένα... (Σκέψου πότε μπορεί εγώ ο ίδιος να το κάνω...)

Όλα θέμα σεβασμού είναι. Και με την συμπεριφορά αυτή οι κοπέλες δείχνουν έλλειψη σεβασμού. Πρέπει να περιμένουν την ανάλλογη έλλειψη σεβασμού από τα αγόρια. Δεν δικαιολογώ τα αγοράκια με αυτό. Κακώς θα κάνουν ότι κάνουν. Αλλά δεν φταίνε μόνο αυτά.

Σε μια κοινωνία που δεν καλλιεργεί τον αλληλοσεβασμό σε κανένα επίπεδο, εθελοτυφλούμε όταν περιμένουμε σεβασμό στον ερωτικό και τομέα.

Όπως ο κόσμος δεν φτιάχθηκε για να κάνουν οι άντρες ότι θέλουν, έτσι δεν φτιάχθηκε για να κάνουν οι γυναίκες ότι θέλουν. Να το θυμόμαστε που και που και αυτό.

Ανώνυμος είπε...

Αλκιμήδη, καλημέρα.

Πολύ απόλυτα τα γραφόμενά σου!

Άφεση δίνει ακόμα και η Εκκλησία!

Αυτό που έγινε με τα παιδιά, δεν νομίζω πως είχε σχέση με αυτό που γράφεις
"...ότι αν του άντρα του σηκωθεί, πρέπει ντε και καλά κάπου να το εκτονώσει..."
Μιλάμε για παιδιά 16 χρονών...

Και το πιο βαρύ δεν είναι ο βιασμός μιας γυναίκας, αλλά η γενικότερη εικόνα που βγαίνει, της αγέλης που έβαλε στο μάτι κάποιον λιγότερο δυνατό, διαφορετικό, και που προσπάθησε να τον ταπεινώσει με το βιασμό και κυρίως με τη διαπόμπευση μέσω της καταγραφής στο κινητό.

Η απόλυτη καταδίκη της παραβατικής συμπεριφοράς, ιδιαίτερα σ αυτήν την ηλικία, δεν κάνει καλό ούτε στην κοινωνία.

Το να ψάχνεις να βρεις τους λόγους που οδήγησαν στο έγκλημα, είναι σαν ένας γιατρός να ψάχνει να βρει τα αίτια μιας αρρώστιας: για να βρει και τη θεραπεία.

Αν δεν βρούμε τα αίτια που οδηγούν σε τέτοιες συμπεριφορές, πως θα φροντίσουμε να μην ξανασυμβούν;

Σίγουρα οι ευθύνες των πράξεων υπάρχουν και η δικαιοσύνη θα τις αποδώσει.

Αλλά εμεις, και ιδιαίτερα οι γονείς, πρέπει πιο πολύ να πεοβληματιζόμαστε για το γιατί, ώστε να μην καλλιεργούμε το έδαφος για τέτοιες συμπεριφορές, να τις προλαβαίνουμε.

Καθήκον μας ως γονιών είναι να μην αναπαράγουμε τα στερεότυπα, κι όχι να λιθοβολούμε.

Στην τελική, πέραν της καταδίκης, αυτά τα παιδιά, αν αφεθούν χωρίς βοήθεια να κατανοήσουν το λάθος τους, το γιατί δεν ισχύει η δικαιολογία τα ήθελε, το γιατί είναι λάθος να επιβάλλεις τη θέλησή σου με τη βία , το γιατί είναι λάθος να ισχύει το δίκαιο του ισχυρότερου, μάλλον θα εξακολουθήσουν την παραβατική τους συμπεριφορά, κάνοντας την κοινωνία μας φτωχότερη.

Και ίσως, αν εστιάσουμε μόνο στο βιασμό, να παραβλέψουμε αυτό που εμένα τουλάχιστον μου φαίνεται χειρότερο: η αγελαία συμπεριφορά.

markos-the-gnostic είπε...

σε σχέση με τα λεγόμενα του καμηλιέρη
όσο 'γδυμένες' και να είναι οι γυναίκες είναι δικαίωμα τους και σφραγίδα ομορφιάς κατά τη γνώμη μου - το αν κάποιος καυλ... και τις πηδήσει παρά τη θέληση τους δεν σηκώνει καμια μα καμια δικαιολογία - συνταυτίζομαι απόλυτα με τη γνώμη της αλκιμήδης και κάθε φυσιολογικά σκεπτόμενης γυναίκας - η δύναμη συνυφασμένη εδώ και αιώνες με την αντρική επιβολή ας υποκλιθεί και λίγο στην γλυκύτητα και την ομορφιά

candyblue είπε...

Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη, αλλά εκτιμάω πως τα περισσότερα παιδιά στους αιώνες που μας άφησαν ανεπιστρεπτί, ανα τον κόσμο γεννήθηκαν κατά αυτό τον τρόπο, με βιασμούς .Για όλα αυτά που είπες.
Σκέψου το λίγο και θα καταλάβεις γιατί ακόμα κάποιες γυναίκες βιάζονται. Για όλα αυτά που πάλι εσύ είπες.
Είναι τραγικό αν το σκεφτεί κανείς αλλά είναι επίσης μεγάλη αλήθεια. Ο ι πρόγονοι μας ήταν κυρίως παιδιά βιασμών,κατά την έννοια την γνωστή και την άλλη του σεβασμού και της αυτοδιάθεσης

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Καλημέρα!
Αν θες διάβασε το χθεσινό ποστ στο μπλογκάκι μου... είναι κάπως σχετικό.

markos-the-gnostic είπε...

συμφωνώ με την blue. είναι πολύ σπάνιες οι περιπτώσεις, ιδίως στις παλαιότερες γενιές, όπου ο άντρας υποπτευόταν έστω και ελάχιστα ότι και η γυναίκα έχει δικαίωμα στην ηδονή. οπότε κατ' αυτή την έννοια αυτές οι συνουσίες ήταν περισσότερο ή λιγότερο βιασμοί...

αλκιμήδη είπε...

καλησπέρα σε όλους!

αλκυόνη μου
ναι, δυστυχώς "παλιό" και "επίκαιρο". Ελπίζω πάντα εγώ. Σα το λύκο, κοιμάμαι κι ονειρεύομαι.


καμηλιέρη
δυστυχώς διαφωνούμε.
Ας το αφήσουμε εκεί.
το επόμενο ποστ μου θα είναι περί πράξης/σκέψης/αισθημάτων και προσωπικής ευθύνης.
αναμένω εκεί να ξανακούσω τις απόψεις σας.

γεωργία
δεν αναφέρομαι στο συγκεκριμένο περιστατικό. Δε με ενδιαφέρει το συγκεκριμένο περιστατικό.
Με εκνευρίζει η άποψη ότι αν το θύμα προκαλεί τότε αθωώνουμε το δράστη.
Συνεχίζω να είμαι απόλυτη, όποια κι αν είναι η ηλικία του δράστη. Το έγκλημα είναι πάντα έγκλημα. Η συγχώρεση δε σημαίνει ατιμωρισία ή μη αντιμετώπιση.
Η αντιμετωπιση και η παρέμβαση μας ας πάρει υπόψη της δεδομένα όπως ηλίκία, ψυχική υγεία, δε ξέρω τι άλλο. Το έγκλημα όμως να αναγνωρίζεται ως τέτοιο.
Δε διαφωνώ με όσα αναφέρεις, και στο συγκεκριμένο περιστατικό, προφανώς έχουμε να κάνουμε με παιδιά και πρέπει να δούνε πως αυτά τα παιδιά θα ξεπεράσουν ότι έγινε. Δουλειά του δικαστικού συστήματος και των ψυχολόγων αυτή, όχι της κοινής γνώμης.


μάρκο
ευχαριστώ
χαίρομαι που ένας άντρας το βλέπει έτσι.

candy
ίσως να είναι έτσι.
σήμερα όμως δε πρέπει εμείς οι γυναίκες να επιτρέπουμε τη συνέχιση κάτι τέτοιου.
Από εμάς εξαρτάται κυρίως. Να απαιτούμε σεβασμό, και να μάθουμε και στα παιδιά μας να τον απαιτούν και να τον δίνουν.
Θεωρώ ότι προοδεύουμε πάντως.
Αν το παρόν ποστ είχε δημοσιευθεί προ εικοσαετίας θα με είχανε πάρει με τις πέτρες. Σήμερα τουλάχιστον δε με βρίσανε.


ασκαρδαμυκτι
σχετικό και ακραίο. Αλίμονο μας!

μάρκο
αθέλητοι όμως. Ούτε ο άνδρας ούτε η γυναίκα υποπτευόντουσαν ότι θα μπορούσε να ήτανε αλλιώς.

αλκιμήδη είπε...

Να φέρω ένα παράδειγμα από τη προσωπική μου ερωτική ζωή.

Μετά Ιάσωνα, πολλά τα ραντεβού με prospective γκόμενους.
Παρατηρώ με θλίψη ότι κάποιοι (ευτυχώς όχι όλοι) όταν μαθαίνουνε ότι ο Ιάσωνας είναι προιόν one night stand, αυτόματα θεωρούν ότι πρεπει να συνουσιαστώ μαζί τους αν όχι στο πρώτο ραντεβού σίγουρα στο δεύτερο και η αντιμετώπιση τους γίνεται πολύ πιο "πρόστυχη".
Προφανώς, μια γυναίκα "εύκολη" σαν κι εμένα δεν αξίζει τη μεταχείριση που αξίζουν οι αδερφές τους.
Προφανώς, άντρες τέτοιους ούτε να τους φτήσω.
:)

tassoula είπε...

Είναι μια κατάσταση άσχημη όπου και όπως συμβει.Δεν μπορώ να καταλάβω κάποια πράγματα γιατί δεν θέλω ίσως.Είμαι απόλυτη και θυμωμένη.Διάβασα και ένα email που είχε στείλει μια κοπέλα στον πρόεδρο της δημοκρατίας και φρίκαρα.Τι να πώ??Καλό βράδυ.

αλκιμήδη είπε...

τι να πεί κανείς τασσούλα μου όντως
καλή σου μέρα

Ανώνυμος είπε...

πολυ ωραιο το ποστ Αλκιμηδη και πολυ ομορφα ορισμενα σχολια.

Δεν νομιζω οτι μπορει να διαφωνησει καποιος νοημων ανθρωπος με ολα αυτα, ειναι αστειες οι ρατσιστικες δικαιολογιες τυπου "γυναικες που τα θελουνε" και "ανδρες που δεν μπορουν να ελεγξουν τις ορμες τους".

Απλως να ευχηθουμε μερα με την ημερα να υποχωρουν (και στην χωρα μας) τα αρρωστημενα κοινωνικα προτυπα και να φτασουμε σε ενα σημειο οπου το φυλο δεν θα ειναι ο πρωταρχικος προσδιοριστικος παραγοντας σε οποιοδηποτε ερωτικο ζητημα.

Δεν το βλεπω για τωρα κοντα αλλα.....

αλκιμήδη είπε...

να σαι καλά nuwanda
ευχαριστώ
και εγώ εύχομαι κι ελπίζω
και βάζω το λιθαράκι μου με το γιό μου

nyctolouloudo είπε...

εγώ δεν πιστεύω ό,τι θα αλλάζουν τα πράγματα!
οι βιαστές ( άντρες και γυναίκες )αυτά τα αρρωστημένα μυαλά υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα!

οι πρόγονοί μας βάζανε ακόμα και τους θεούς να βιάζουνε.

Sigmataf είπε...

βιασμός;

ΒΙΑΣΜΟΣ:
Η δράση που ασκείται απο το χ στο ψ, χωρίς το ψ να επιθυμεί κάτι τέτοιο.

αλκιμήδη είπε...

μεθυσμένα χρώματα
ίσως πάντα να υπάρχουν βιαστές
βλέπω όμως τις αναλογίες, τα μεγέθη και την εκδήλωση απόψεων να αλλάζουν και διατηρώ την αισιοδοξία μου
από εμας εξαρτάται

σιγματαυφ
σωστότατη η απάντηση
όλα τα άλλα είναι περικοκλάδες και ανούσιες συζητήσεις.
το resume αυτό ακριβώς που λες

Кроткая είπε...

Αλκιμήδη, άργησα, δεν είχα δει το ποστ, αλλά δε μπορώ να μην σχολιάσω έστω και καθυστερημένα.
Καταρχάς, να σου πω πως συμφωνώ απόλυτα μαζί σου -και με την candy. Και θεωρώ πως το παράδειγμα που άφησες στο σχόλιο στο μπαμπάκη είναι απόλυτα επιτυχές. Επίσης, νομίζω πως και η Γεωργία έχει δίκιο, ως προς το συγκεκριμένο περιστατικό: η ταπείνωση του διαφορετικού, του πιο αδύναμου, που όμως τα καταφέρνει καλύτερα από μας, και ακόμα περισσότερο, η διαπόμπευσή του, είναι η απόλυτη ένδειξη έλλειψης πολιτισμού της κοινωνίας μας. Γιατί πολιτισμός σημαίνει σεβασμός προς τους πιο αδύναμους.

Τέλος, σχετικά με το παράδειγμά σου, να σου πω ότι εμένα μου έχει συμβεί να μου ζητήσει εκείνος να σταματήσω, και φυσικά σταμάτησα! Ξέρεις, νομίζω πως στα αλήθεια είμαστε ίσοι και ισότιμοι, και στο κρεβάτι, παρά το τις διαφορές και τις αντιθέσεις μας. Κια δε μου συνέβη ποτέ να ζητήσω σε κάποιον να σταματήσει και να μην το κάνει. Και εκεί κατάλαβα πόσο με σέβονταν.

όσο για κείνο που είπες περί τους πώς σε αντιμετώπισαν potential γκόμενοι, μαθαίνοντας για τον Ιάσονα, ξέρεις, να πάνε να πνιγούν γιατί δεν αξιζεις καθόλου σε τέτοιους ανθρώπους.

αλκιμήδη είπε...

καλημέρα Krot
"πολιτισμός σημαίνει σεβασμός προς τους πιο αδύναμους"
έτσι ακριβώς, σε όλα