Είμαι ψώνιο τι να κάνουμε!

Αυτό το ΠΣΚ είχα μια μυστικιστική εμπειρία.
Θα με πείτε ψώνιο αλλά πετάω το φόβο της απόρριψης για να το καταγράψω και να μην ξεχάσω.
Κυρίως αυτό, να μην ξεχάσω
Γιατί όλα είναι εφικτά αρκεί να επιτρέψω στον εαυτό μου να τα θελήσει.*
Γιατί αξίζω να αποκτήσω ότι θελήσω
Να το θυμάμαι αυτό.
Να το πιστέψω, και ποτέ ξανά να μην επιτρέψω στον εαυτό μου να σκεφτεί οτιδήποτε άλλο.

Τη Παρασκευή είχα μια υπέροχη μέρα.
Ναι, ναι περιλαμβάνει και νέο άντρα η καλή μου διάθεση
Το Σάββατο ήμουνα μέσα στην καλή χαρά
Με τη μέρα μου προγραμματισμένη να είναι γεμάτη από υπεροχες στιγμές.
Το ίδιο και για τη Κυριακή
Μέσα στη καλή χαρά, πάω για ψώνια, δώρα για φίλους.
Σηκώνω 500 ευρόπουλα για τα ψώνια και τις σαββατοκυριακάτικες δραστηριότητες.
Σε μαγαζί με πολυκοσμία μου κλέβουν το πορτοφόλι
Πάει το χρήμα, πάνε όλα τα χαρτιά, μα κουβαλάω όλα τα χαρτιά μαζί μου. Κάρτες (γιατί πρέπει να κουβαλώ πέντε πιστωτικές μαζί μου;), ταυτότητα, δίπλωμα, εκπτωτικές μαγαζιών, διαρκείας για διάφορα πράγματα, φωτογραφίες του Ιάσωνα, χαρτάκια με τηλέφωνα, όλα χαμένα.
Μουδιασμένη, ταραγμένη, κάνω ότι πρέπει να κάνω, ακυρώσεις, ψάξιμο στα σκουπίδια και ανεύρεση δύο άλλων πορτοφολιών, αστυνομία, γυρίζω σπίτι μέσα στη στεναχώρια. Καλά το χρήμα που δε μου περισσεύει αλλά άντε να βγάλω και όλα αυτά τα χαρτιά πάλι.
Μέσα στη στεναχώρια μου η μάνα μου λέει
"Μα καλά ποιός μας έχει μουτζώσει;"
Τα πήρα και εγώ κανονικότατα.
Εν πλήρη γνώση ότι μόνη μου προκάλεσα το συμβαν,λέω κανένας δε μας έχει μουτζώσει, εγώ έχω μουτζώσει τον εαυτό μου και θα ήθελα να ήξερα τι έχω κάνει πιά που είναι τόσο κακό και τόσο μισώ τον εαυτό μου και δε με αφήνω να ανασάνω και αυτή τη χρονιά με έχω βάλει κάτω και με κλοτσάω αλύπητα.
Μέσα στο θυμό και τη τσαντίλα κλείνομαι στο δωμάτιο μου και αρχίζω θεραπεία reiki.
Όταν κάνω reiki είναι σαν αυτοψυχανάλυση αλλά με επιπρόσθετη τη παρουσία μιας καθοδηγητικής ενέργειας.
Ξεκινά η σκέψη ψάχνωντας να βρώ επιτέλους τι είναι αυτό που μου καταλογίζω. Με τσαντίλα ψάχνω να βρω τι έχω κάνει για να μπορέσω να το συγχωρέσω. Οι μέρες και τα χρόνια περνάνε αντίστροφα μπροστά μου, εικόνες εικόνες εικόνες. Και εκεί που έχω πισωγυρίσει στα χρόνια τα φοιτιτικά και τίποτα το τόσο μεμπτό δε έχω ακόμη βρε,ί νοιώθω να εκτοξεύεται η τσαντίλα στα ύψη και λέω ε όχι ρε γαμώτο η αλκιμήδη είναι καλή, την αγαπάμε την αλκιμήδη, αξίζει ότι καλύτερο η αλκιμήδη, και νοιώθω να λούζομαι με φως.
Εκείνη τη στιγμή, χτυπά το τηλέφωνο και ναι, έχουν βρει το πορτοφόλι μου!
(Το χρήμα χαμένο βέβαια αλλά όλα τα άλλα άθικτα)

Η χαρά μου χαρά και το πείσμα πείσμα
κράτησα το συναίσθημα της αυτοαξίας μέχρι σήμερα, το ΠΣΚ εξελίχθηκε υπέροχο και εγώ τρέχω να κάνω όλα αυτά τα πράγματα που έχω τόσο καιρό αφήσει

και εσύ ασύνειδητο, άει παράτα μας, κράτα το μίσος σου για τις συνεδρείες της ψυχανάλυσης γιατί πολύ μας ζόρισες και μέχρι να βρω τι είναι αυτό που σε παιδεύει δε σου επιτρέπω άλλο να με τρικλοποδιάζεις
ουφ, αμάν πιά

και ξανά, να θυμάμαι

όλα είναι εφικτά αρκεί να επιτρέψω στον εαυτό μου να τα θελήσει,
και αξίζω να αποκτήσω ότι θελήσω.


Καλή εβδόμαδα!



* Η σκέψη είναι από πρόσφατη επαφή με νέα ιδέα και σύντομα θα σας περιγράψω με πλήρεις λεπτομέρειες το σκεπτικό (και τις δικές μου προσθήκες), μόνο να βάλω λίγο τη ζωή και τις υποχρεώσεις μου σε τάξη πρώτα.