αποσιωπητικά

"σημείο στίξης (…) με το οποίο δείχνουμε ότι αποσιωπούμε κτ., δηλαδή ότι η φράση έμεινε για κάποιο λόγο ατελείωτη, επειδή δε θέλουμε ή δεν μπορούμε να την αποτελειώσουμε, ή, στο διάλογο, όταν κόβει την ομιλία ο συνομιλητής"

δε θέλουμε (γιατί άραγε;)
δε μπορούμε (πως να εκφράσεις αυτό το κάτι;)
η συνέχεια υπονοείται
ο νοών νοείται
όλα τα ενδεχόμενα μένουν ανοικτά
όλες οι απαντήσεις μπορούν να αναθεωρηθούν
όλα ανασκευάζονται
τα πιο σκληρά λόγια δεν αρθρώθηκαν ποτέ

σωστά;

η θέση ασαφής και ταυτόχρονα σαφέστατη
η σκέψη μετέωρη
η επικοινωνία;

ή
κόβει την ομιλία ο συνομιλιτής, κι έτσι κρατά τη δικιά του εκδοχή,
μερικά πραγμάτα καλύτερα να μη λέγονται ποτέ, σωστά;
αρκεί να υπάρχει η υποψία τους στον αέρα.

και όταν αδυνατείς να σιωπήσεις
και αδυνατείς να μιλήσεις
και αδυνατείς να ακούσεις

(...)

σωστά;



** Και εγώ η πρώτη αμαρτάνουσα,
σωστά...