Άσκηση εσωτερικής γαλήνης (2)

Ενδιαφέρον πόστ του αγαπητού Nuwanda, πήγα μόλις επίσκεψη, να δω πως εξελίσεται η συζήτηση.
Και εκεί στα σχόλια γράφει "τι σχέση έχει πχ ο Επτανήσιος με τον Αρβανίτη?".
Μα βαλτός είστε, από όλες τις φυλές που μαζευτήκανε στην Ελλαδίτσα μας, βρήκατε να διαλέξετε αυτές!
Να με κάνετε να αναθεωρήσω τις απόψεις μου περί τυχαίου και δε συμμαζεύεται;

(οχι, όχι δε θυμώνω, αστειεύομαι με τη σύμπτωση, εγώ ήθελα να έχουν σχέση αλλα, όπως σωστά λέει και ο φίλτατος Nuwanda, τι σχέση έχουν..)

Και με το ζόρι υποβάλω τον εαυτό μου σε μία από τις ασκήσεις εσωτερικής γαλήνης.

"Κοίταξε γύρω σου και προσπάθησε να καταγράψεις στη μνήμη σου όλα τα καφέ αντικείμενα που υπάρχουν μέσα στο δωμάτιο.
Εντάξει; Τα έχεις; Ωραία!
Τώρα κλείσε τα μάτια.
- Ιάσωνα πες μου ένα χρώμα!
- Καλί(εννοεί πορτοκαλί, και είναι το αγαπημένο του, έπρεπε να το περιμένω μπορούσα να'χα κλέψει λιγάκι)
Τώρα, με κλειστά τα μάτια πάντα, ανέσυρε από τη μνήμη σου όλα τα πορτοκαλί αντικείμενα του δωματίου.
Τι; το κενό;
Άνοιξε τα μάτια και δες αν υπάρχουν πορτοκαλί αντικείμενα
Ναι, ναι είναι πολλά"

Επανάληψη λοιπόν

Βλέπουμε σε καταστάσεις αυτό που θέλουμε ή έχουμε ανάγκη να δούμε.
Τα υπόλοιπα διαφεύγουν.
Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν.
Απλώς διαφεύγουν από την αντίληψη μας.

Βλέπω αυτό που θέλω να δω.
Δε σημαίνει τίποτα.
Το σύμπαν συνεχίζει να είναι αδιάφορο.

Good!




** Ο σκοπός της άσκησης βέβαια είναι άλλος, να επιστήσει τη προσοχή μας στο γεγονός ότι μπορούμε να επιλέξουμε να βλέπουμε τα θετικά γύρω μας και όχι τα αρνητικά, αλλά ο πνιγμένος (δηλαδή εγώ) από οπού βρεί πιάνεται.Και φυσικά η ασκησούλα δεν είναι δική μου ιδέα. Τη διάβασα στο "10 secrets of abundant happiness" του Adam Jackson. Συγχωρέστε τη ρηχότητα μου, σας βομβαρδίζω συνέχεια με βιβλία αυτοβοήθειας, αλλά έχωντας διατελέσει αγγλίδα μεν, καταθληπτικιά δε, τα έχω ξεσκίσει κοινώς.