Χτίζοντας αυτοαξία βήμα πρώτο

"Όχι ασυγχώρητος" απάντησε ο Μπροιερ στον Νίτσε. "Εσύ ο ίδιος μου δίδαξες ότι όλοι μας αποτελούμαστε από πολλά μέρη, που το καθένα παλεύει να εκφραστεί. Μπορούμε να θεωρηθούμε υπεύθυνοι μόνο για τον τελικό συμβιβασμό, όχι για τις εγωιστικές παρορμήσεις του κάθε μέρους.
(...)
Η ευχή που κάνω είναι να εξορίσεις από το λεξικό σου τη λέξη "ασυγχώρητο".

Από το "Όταν έκλαψε ο Νίτσε" του Irvin D. Yalom

Όταν είμασταν παιδιά κάθε άστοχη πράξη έπεφτε στην αντίληψη των γονιών μας και δεχόμαστε την απαραίτητη τιμωρία. Η αστοχία μας εξισορροπούνταν κατά κάποιο τρόπο.
Σιγα σιγά μαθαίνουμε να μη μας πιάνουν στα πράσα.
Όμως έχουμε ήδη αποκτήσει και ηθική συνείδηση. Μακάρι να μας πιάνανε στα πράσα και να εξισορροπούσανε τις αστοχίες μας...
Μερικές φορές κάνουμε και άστοχες σκέψεις. Σκέψεις των οποίων μόνο εμείς είμαστε μάρτυρες, μόνο εμείς ξέρουμε και μπορούμε να κάνουμε κάτι για να ισορροπήσουμε.
Και συνήθως οι ίδιοι είμαστε και οι πιό σκληροί κριτές του εαυτού μας.
Το αποτέλεσμα είναι ασυνείδητη αυτοτιμωρία προς εξισορόπηση της ηθικής τάξης, αυτοτιμωρία ενός εαυτού που υστερεί από αυτόν τον ιδανικό εαυτό που έχουμε πλάσει στο μυαλό μας και που δεν είναι ούτως ή άλλως ανθρωπινως ευφυκτό να υπάρξει.

* Η σκέψη είναι όπως τη θυμάμαι, και ξαφνικά μετά από πέντε χρόνια και βάλε ήρθε έντονα στο μυαλό, από το βιβλίο του Dan Millman, Twelve gateways tο Personal Growth.

Ωραία,
Αλκιμήδη επανέλαβε τα ανωτέρω, 10, 30, 100 φορέςόσες χρειάζεσαι τελοςπάντων για να τα εμπεδώσεις!