Ειμαι εδώ και είμαι καλά.
Για λίγο μόνο θα σιωπήσω.
Θέλω αλλού να μοιραστώ αυτή τη στιγμή
Καλή εβδομάδα!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
ΑΥΤΟΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ. ΔΟΚΙΜΑΖΩ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ, ΝΑ ΤΑ ΔΩ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΩ ΤΙ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ. ΚΑΙ ΞΑΝΑ. ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΒΡΩ ΤΗΝ ΑΚΡΗ. ΚΥΚΛΟΘΥΜΙΚΗ. ΠΟΛΥ. ΠΕΡΑΣΤΕ ΜΕ ΔΙΚΙΑ ΣΑΣ ΕΥΘΥΝΗ
ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ
- heliotypon
- krotkaya
- lee
- orelia
- padrazo
- αέρας
- αλεξάνδρα
- αλεπού
- ασκαρδαμυκτί
- βασιλική
- γιώργος
- δείμος
- εύα
- ιππότης
- καμηλιέρης
- κρεμούλα
- λεμονιά
- λυκάκι
- μάρος ο γνωστικός
- μαριαλένα
- μαύρη ντάλια
- μπαμπάκης
- ναυαγός
- πίτυλος ημίαιμος
- παιδίσκη
- παράφωνος
- ρενατένια
- ροδιά
- σιγμα ταυ
- συμμαθήτρια
- υφάντρα
- φεγγαροαγγαλιασμένη
- χαρτοπόντιξ
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΟΥ ΠΑΘΟΣ!
ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ
-
►
2015
(18)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2013
(3)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (1)
-
►
2011
(9)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2008
(16)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2007
(63)
- ► Φεβρουαρίου (8)
- ► Ιανουαρίου (10)
-
▼
2006
(149)
-
▼
Δεκεμβρίου
(17)
- το χριστουγεννιάτικο δωράκι μου
- έστεισα ψιλή κουβέντα μαζί σου χρόνε
- Παρένθεση στη σιωπή
- να αντισταθώ στην παράνοια
- Εδώ είμαι
- No more nice girl 2
- No more nice girl
- επανάληψη
- κυριακάτικος απογευματινός ύπνος
- Σαββοπουλιανή ιστορία
- επιλογές ψευδαισθήσεων
- Όποιος γενναίος, ευπρόσδεκτος!
- παραλληρημα ξανά
- We make plans, God laughs
- Greek Philosophy
- σα παιδιά χωρίς γονεις
- δεν είναι διαγωνισμός, ζωή είναι
- ► Σεπτεμβρίου (25)
-
▼
Δεκεμβρίου
(17)
20 σχόλια:
Φιλιά πολλά και πρόσεχε!
να μοιραστεις..αλλα να μεινεις ακεραια..και να ξαναρθεις..!!
Ελπίζω να σιωπείς για καλούς λόγους.
Εγω δυστυχώς σιωπώ λόγω υπερβολικής δουλειάς :(
Καλά να περάσεις!
Καλησπέρα. Διάβασα πολύ προσεκτικά τα δύο προηγούμενα post σου και θέλω να σου γράψω μερικά πράγματα που προκύπτουν από την προσωπική μου εμπειρία, μπορεί δηλαδή να σε αφορούν, μπορεί και όχι, εσύ θα το κρίνεις αυτό. Χρησιμοποιώ αυτό το post, γιατί είμαι άπειρη στα blogs και δεν ξέρω αν το προηγούμενο θα χωρέσει αυτά που θέλω να γράψω και θα βάλω 2-3 σχόλια για να είναι το κείμενό μου πιο ευανάγνωστο. Καταρχήν λοιπόν ένας άνθρωπος που δίνει προτεραιότητα στις ανάγκες των άλλων δεν είναι ηλίθιος, είναι ευγενής. Ενας άνθρωπος που στο σύστημα αξιών του εμπεριέχει τη βοήθεια προς τους άλλους, κοινώς τη συνεργασία αντί του ανταγωνισμού, επίσης δεν είναι ηλίθιος, είναι έξυπνος (ακόμη και στα οικονομικά που έχω σπουδάσει, οι σύγχρονες θεωρίες προτείνουν τη συνεργασία αντί του άκρατου ανταγωνισμού). Τέλος, ένας άνθρωπος που στην καθημερινή ζωή του βαδίζει σύμφωνα με το σύστημα αξιών του δεν είναι ηλίθιος, είναι συνεπής. Κι επειδή είμαι σίγουρη ότι συμφωνείς με τα παραπάνω, κόψε μαχαίρι τους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για τον εαυτό σου (ηλίθια, μ...η κλπ), ακόμη κι όταν είσαι φουλ από νεύρα. Είσαι ευγενική, έξυπνη και συνεπής, δηλαδή μια χαρά, να 'ταν κι άλλες έτσι.
Το δεύτερο που επεσήμανα είναι ότι το κείμενό σου δίνει μιαν αίσθηση σαν να αγανακτείς με τη φύση σου, το χαρακτήρα σου, τις αρχές σου και στο ίδιο πνεύμα σου σχολιάζουν,με όλη την καλή τους πρόθεση, και κάποιοι φίλοι ("τι να κάνουμε, έτσι είμαστε, δεν αλλάζουμε"). Μα εδώ δεν μιλάμε ότι χρειάζεται να αλλάξεις τη φύση σου, τη συμπεριφορά σου και μόνον πιθανότατα χρειάζεται να αλλάξεις, να παύσεις δηλαδή να χρησιμοποιείς δύο μέτρα και δύο σταθμά, πράγμα που κάνεις και προφανώς ΔΕΝ είναι στη φύση σου, εξ ου και η εσωτερική πίεση και ο θυμός. Φαντάσου να συμπεριφέρεσαι με τον τρόπο που περιγράφεις στη Μαρία, στον Κώστα και στο Νίκο, ενώ ταυτόχρονα γ....ας την Τασούλα. Όλοι μαζί κι ο ψωριάρης (η Τασούλα)χώρια. Θα το έκανες ποτέ αυτό; Δεν νομίζω. Στην προκειμένη περίπτωση η Τασούλα είσαι εσύ και αυτό που έχεις να κάνεις είναι να θυμάσαι συνεχώς ότι πρέπει να της συμπεριφέρεσαι ακριβώς όπως και στους άλλους, δηλαδή με ευγένεια, εξυπνάδα και συνέπεια. Η Τασούλα δεν είναι superwoman,έχει τις ίδιες ή ανάλογες ανάγκες με τους άλλους και χρήζει της ίδιας φροντίδας και προσοχής από σένα (και παραπάνω, αλλά άσ' το αυτό). Όχι άλλα δυο μέτρα και δύο σταθμά λοιπόν.
Τελειώνω λέγοντάς σου ότι όποιες και αν είναι οι βαθύτερες αιτίες αυτής της συμπεριφοράς, που θα τις βρεις -αν ήδη δεν το έχεις κάνει-μέσω της ανάλυσής σου, όσο αυτή συνεχίζεται είναι εξαιρετικά επιζήμια για την υγεία σου, ποικίλα ψυχοσωματικά προβλήματα θα σου εμφανιστούν και θα τρέχεις και δεν θα φτάνεις. Κι ως γνωστόν, τα ψυχοσωματικά εξελίσσονται σε αποκλειστικώς σωματικά. Τώρα λοιπόν που ο θυμός σου θα έχει καταλαγιάσει, μην κάνεις πίσω. Αρχισε να αλλάζεις τη συμπεριφορά σου ξεκινώντας από τα πιο γελοία, τα πιο ανώδυνα, κάτι σαν προθέρμανση. Κι αν κάνεις λάθη στην πορεία δεν πειράζει, όλοι από τα λάθη μας μαθαίνουμε. Κι αν φύγουν κάποιοι που ξεβολεύονται πάλι δεν πειράζει, θα' ρθουν άλλοι (αυτό το'χω δει στη δική μου ζωή και δεν είναι μαγικό, αλλά αν επεκταθώ και εδώ δεν θα τελειώσω ποτέ). Και να λες και κανένα μπράβο στον εαυτό σου κάθε φορά που πετυχαίνεις μια μικρούλα αλλαγή, γιατί δεν είναι εύκολο, είναι πολύ δύσκολο. Και τις στιγμές που η αυτοπροστασία σου και η υγεία σου δεν είναι ισχυρά κίνητρα για αλλαγή, να χρησιμοποιείς ως κίνητρο το παιδί σου, να σκέφτεσαι ότι για να του παράσχεις οτιδήποτε, το ελάχιστο που απαιτείται είναι να είσαι υγιής (στο βαθμό πάντα που εξαρτάται από εσένα και όχι από ανωτέρα βία). Αυτά είχα να σου πω από τη δική μου εμπειρία και μόνο, ούτε εγώ έχω αλλάξει, στην πορεία είμαι, αν αισθάνεσαι ότι δεν σε αφορούν διάγραψέ τα, δεν πρόκειται να παρεξηγηθώ.
Καλό βράδυ.
Καλή εβδομάδα!
Να είσαι καλά!
Εμείς θέλουμε να ακούμε τις σκέψεις σου και τον προβληματισμό ή την ποίηση που διαμορφώνει η ζωή σαου. Ωστόσο, κάθε σου επιθυμια είναι απολύτως αποδεκτή. Καλή βδομάδα.
αλκιμήδη το σημαντικότατο είναι να είσαι καλά... μοιράσου τη σιωπή εκεί που νιώθεις ότι σου πρέπει και σου αξίζει!!!! στέλνω ευχές στους ουρανούς για σένα!!! θα ξαναβρεθούμε... και να είσαι πολύ..πολύ καλύτερα!!!
φιλάκι καλή μας...
σε νοιαζόμαστε και το ξέρεις!!! χαμογελάκι:)))
Να είσαι καλά...;)
ξεκουράσου όσο θες αφού πρώτα περάσεις απ τον αστεροϊδή!!!!!
Οπου κι' αν είσαι,
ότι κι άν κάνεις,
να σε προσέχεις
ε;
Φιλιά!
καλή επιστροφή,
όποτε το αποφασίσεις...
καληνύχτα...
Καλημέρα σε όλους!
Και ευχαριστώ σας
Maria Iribarne
μου έκανες ένα υπέροχο δώρο, σε ακούω και προσπαθώ να κάνω τα λόγια σου κτήμα μου. Αυτό, το να στρέψω, τη "καλή" συμπεριφορά, τη κατανόηση, την αποδοχή, και στον εαυτό μου είναι το ζητούμενο της φετινής χρονιάς. Το παλεύω, βελτιώνομαι, με πείσμα λέω ότι θα το καταφέρω. Είναι πολύ δύσκολο όμως. Τόσο απλό, τόσο δύσκολο.
αλκυόνη
θα πάω, θα πάω.
Δε φεύγω εξάλλου, στο μπλογκοχώρι θα τριγυρνώ, απλά για λίγο εδώ μέσα δεν έχω βήμα.
δείμε
μερικά δείγματα προβληματισμών θα βρίσκετε πάντα στο άλλο μου σπιτάκι
:)
(αυτοδιαφήμιση πάλι, γιατί δε πάτε και από εκεί ε; ε;)
ναι, είναι καλή η σιωπή και η παρατήρηση μερικές φορές...
φιλιά και φωτεινές, σιωπηλές σκέψεις από μένα
Πάντα τέτοια... κι ας λείπεις πού και πού από 'δω! Τόχουμε πει : η ζωή δεν είν' εδώ, εκεί έξω είναι...
Δεν χρειάζεται να σου πω ότι συμφωνώ απολύτως με την Χρυσόστομη Κα Iribarne... το αντιλαμβάνεσαι...
Και μη την ακούς την Αλκυόνη... Όταν θες να χαλαρώσεις, ΜΗ περνάς από μένα, γιατί όλο κενά δαιμόνια σπέρνει αυτό το blog μου... έχει αυτονομηθεί εντελώς!
Καλή σου μέρα, μ' όποιον κι αν την μοιράζεσαι!
:(
μήπως έχω παραισθήσεις; τα "γεράματα" με πείραξαν τοσο πολύ! νωρίτερα είδα κάτι και τώρα, επέστρεψα να διαβάσω... είναι που αλκιμήδη μου τα ποστ σου, θέλουν πάντα τη δεύτερη ανάγνωση... κάνε delete... απλά την καλησπέρα μου! την σκέψη μου! και σέβομαι τη σιωπή σου... κάνε delete..
καλημέρα αλεξάνδρα
μου έλειψες βρε!
αστεροειδά μου
ναι η ζωή είναι εκεί έξω
αλλά το εδώ μέσα το έχω τόοοοση ανάγκη, με βοηθάει να καταλάβω το εκεί εξω
δεν είναι λίγο αυτό, τι λέτε κι εσείς
αλκυόνη μου
γιατί θλιμένο καρδιά μου;
σου έρχομαι
υφάντρα
καθόλου παραισθήσεις
να το ξανανέβηκε τώρα!
τη καλημέρα μου
xoxo
Δημοσίευση σχολίου