Γαμημένη κατάθλιψη. Τίποτα άλλο δεν έχω να πω. Πολλά έχω να πω. Λόγια και παπαριές γενημένα από ζαβλακωμένες χημείες. Γύρω μου όλα βαίνουν καλώς. Μέσα ο οργανισμός αποφάσισε να παίξει παιχνιδάκια. Πέντε μέρες τώρα. Προσπαθώ να αντεπεξέλθω. Act as if μπας και. Act as if γιατί οι άλλοι θα τα πάρουν κανονικότατα. Δικαίως. Μέρες χαράς. Γελάω και εγώ. Όχι ψεύτικα, έχω όλους τους λόγους για να γελάσω. Τους επαναλαμβάνω, να με πείσω, να φερθώ όπως ταιριάζει στη στιγμή και στις περιστάσεις. Περιμένωντας το κύκλο να περάσει, τη χημεία να επανέλθει. Πότε; Μέχρι τότε πως; Μέχρι τότε πόσα θα χάσω; Δε με νοιάζει, δε με κόφτει. Η κατάρα της δικιάς μου κατάθλιψης. Να μη με νοιάζει. Να τα παίρνω όλα προσωπικά, να με θίγει το παραμικρό, να χρωματίζονται όλα από αρνητισμό, μελαγχολία, να φοβάμαι για όλα αυτά που μπορεί να χάσω και συγχρόνως ένα μεγάλο χέστηκα. Τίποτα να μην έχω για να μην έχω τίποτα να χάσω. Μπήκε ο καινούριος χρόνος και υποτίθεται ότι είναι η εποχή για απολογισμούς. Για μεγάλες αποφάσεις. Απολογισμούς χωρίς νόημα, όνειρα που δε θα πραγματώθούν, σχέδια που δε θα εκπληρώσω, αποφάσεις που θα αναθεωρήσω, υποσχέσεις σε μένα και στους άλλους που θα αθετήσω. Η ζωή πάντα εκπλήσει. Εμείς επιμένουμε να πιστεύουμε ότι έχουμε λόγο, ότι μπορούμε να τη κατευθύνουμε εκεί που νομίζουμε ότι θέλουμε. Ευτυχώς που δε μπορούμε. Τα απρόβλεπτα της ζωής είναι συνήθως καλύτερα από αυτά που ευχόμαστε. Πρόσεξε τι εύχεσαι γιατί μπορεί και να σου έρθει. Ο Ιάσωνας μόλις γύρισε ο χρόνος άρχισε να κλαίει. Σπάραξε. Δε θέλω να φύγει ο χρόνος. Δίκιο έχει το παιδί. Τη φορτώσαμε την αλλαγή του χρόνου. Σημείο μηδέν για να βάλουμε στη λήθη του παρελθόντος ότι ζήσαμε, ότι είμαστε, και να σχεδιάζουμε στην προσδωκια του αύριο κάτι άλλο, κάτι που δεν είμαστε. Τριανταπέντε χρόνια, τριανταπέντε σημεία μηδέν, να αποφασίζω ότι θα είμαι κάποια άλλη. Εξωτερικά επιβαλλόμενα χρονικά σημεία για να χάσουμε τον εαυτό μας. Και τι διαφορά έχει ο Γενάρης από το Μάρτη ή τον Αύγουστο δηλαδή; Να επιλέξω εγώ τη χρονική στιγμή που θα γυρίσω σελίδα. Αν θελήσω να τη γυρίσω. Αν θέλήσω κάτι άλλο, κάτι ξένο. Ή να θελήσω κάτι δικό, pourqois pas? Η ακόμη καλύτερα να μη θελήσω. Να βιώσω απλώς. Με αρέσει αυτό, είναι κοντά στο κόκκινο καπέλο μου. Άντε να κλίσει ο κύκλος της ζαβλακωμένης μου χημείας, να βάλω το κόκκινο καπελάκι μου και να βγω έξω σε αλκυονίδα μέρα να γευτώ τον ήλιο. Κοντά σε θάλασσα.
Καλή χρονιά να έχετε
Εμένα μη μου εύχεστε, θα άλλαξω το χρόνο μιαν άλλη μέρα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
23 σχόλια:
Εύχομαι όταν αποφασίσεις επιτέλους να τον αλλάξεις, να αποφασίσεις να μείνεις και η ίδια.
Πρώτα για τον Ιάσονα, μετά για άλλους δικούς σου και μετά για πολλούς εδώ πέρα... :)
Α! Τώρα μάλιστα! Δίνω μάχη για να κρατιέμαι σε μια αξιοπρεπή κατάσταση κάθε χρόνο τέτοιες μέρες. Έτσι και χειρότερα τα βιώνω όλα και θα το πω : δε μ αρέσει αυτό το δήθεν μέρες χαράς λες και δεν έχουμε δει μέρες χαράς. Άλοστε συντονισμένες μέρες χαράς ΔΕΝ υπάρχουν, αυτές τις ζούμε πάντα μόνοι μας....τεσπά επειδή θα πω κι άλλα δε θέλω να συνεχίσω (πόσο μου τι δίνουν τα στολίδια τα τραγούδια κλπ κλπ). Θα πω ότι έχω ορίσει το χρόνο μηδέν κάπου το Σεπτέμβρη (μάλλον μόνο του βγήκε και το πότε δεν το θυμάμαι)...εκεί γιορτάζω κάθε χρόνο μόνη μου εκεί κάνω τον απολογισμό μου και εκεί γυρνάω σελίδα.
Κι αν δεν άλλαζες τίποτε; Κι αν αποφάσιζες - oops, λάθος ρήμα - αν απλώς αναγνώριζες ότι μια χαρά είσαι έτσι :
1. Έχεις τον χαρακτήρα, την ιδιοσυγκρασία, τον τρόπο σκέψεως που έχεις και που είναι ΟΚ - ούτε καλύτερα αλλά ούτε και χειρότερα απ' όλους εμάς τους άλλους, εδώ (αν εκτός blogging έχεις επισημάνει κάποιον καλύτερο, δώσε μας τα στοιχεία του πάραυτα, να ωφεληθούμε κι εμείς από το σπάνιο είδος!!!)
2. Έχεις την ζωή, που έχεις και που ως προς ορισμένες πτυχές της την έχεις επιλέξει και οικοδομήσει εσύ συνειδητά... και που, σε διαβεβαιώ, δεν είναι διόλου χειρότερη από τις δικές μας, σε τελική και συνολική αποτίμηση
3. Έχεις τον Ιάσονα κι έχει κι αυτός εσένα και, όπως το καταλαβαίνω, άλλον μεταξύ σας κι ανάμεσα δεν έχετε - γραμμή ευθεία, σχέση ευθεία κι όχι τριγωνική ή κυκλική, σχέση αναπόδραστη, σχέση αμφίδρομα πολύτιμη και παράγωγο επιλογής συνειδητής από την πλευρά σου
4. Έχεις και κάποιον significant other εσχάτως και επ' αυτού σχόλιον ουδέν - του έχω ήδη διαβιβάσει συγχαρητήρια (ή δεν του τάδωσες;)
Όλα τα άλλα, απολογισμοί της παρελθούσας χρονιάς και μεγάλες αποφάσεις για την επόμενη, αποτυχίες και προσδοκίες κ.λπ. είναι παραγεμίσματα ή καλά για όσους τυχόν δεν έχουν τίποτε απ' όσα έχεις κι έχουμε κι εμείς αντίστοιχα... Να τ' ακούμε βερεσέ καλύτερα, όπως βλέπουμε και λίγο (λίγο, όμως!).. Αρναούτογλου ή Φερεντίνο ή Μικρούτσικο για να περάσει η ώρα. Καμμιά σχέση δεν έχουν ούτε με ημερομηνίες σημαδιακές ούτε με τίποτε. Η ζωή μας μπορεί να χωρίζεται σε περιόδους μπορεί και όχι. Εμείς καθορίζουμε, αν θέλουμε, την αρχή και το τέλος τους, αν και δεν βλέπω λόγο για τέτοια στεγανά όρια, προτιμώ να την βλέπω ως συνεχή ροή, με στροφές, σκαμπανεβάσματα, παρεκκλίσεις, αλληλεπιδράσεις... αλλά ροή, πάντα ροή!
Σε φιλώ!
Εγώ δεν εύχομαι - όταν εσύ θέλεις...
Ευχαριστώ πολύ μόνο.
Φιλιά Αλκιμήδη :)
(ξέρεις έτσι;)
Εγώ θα κάνω την ευχή μου σε εσένα και απλά δεν θα στην πώ.
Και όταν αποφασίσεις να αλλάξεις χρόνο εγώ θα είμαι εκεί ...
Το κείμενο σου δεν μου αφήνει περιθώρεια να προσθέσω τίποτα άλλο.
ημίαιμε
ευχαριστώ, με συγκίνησαν τα λόγια σας
και να ήθελα να αλλάξω δε μπορώ
ή μαλλον, η ουσία θα μείνει ίδια, τα επίκτητα θα τα αποτινάξω κάποια στιγμή
ντάλια
ένα χαμόγελο να σου στείλω μόνο
τι άλλο μπορώ να πω;
αστεροειδή
εσείς και ο Ηράκλειτος!
κι εγώ μαζί
ροή που απλώς τη βιώνουμε
ε, και τα όνειρα καλά είναι
δε μπορώ χωρίς, να πω την αμαρτία μου
και επίσης, όσο κι αν λέω ότι θέλω να έχω επιθυμίες που δε με καίνε, τελικά δεν είναι στη φύση μου
αλλιώς επλάστη εγώ
και μάλλον με αρέσει η ένταση
ίσως και να αλλάξει αυτό θα δείξει
Δε τα μεταβίβασα τα συγχαρητήρια, αλλά θα το κάνω σύντομα
όλη μου η ζωή
ξέρω ξέρω
κι εγώ ευχαριστώ
φοίνικα
ευχαριστώ σας
αντεύχομαι, στο παρόν εγώ για σας
Από την ώρα που διάβασα το ποστάκι σου σε έχω συνέχεια στο μυαλό μου...
Δυστυχώς το χρόνο δεν μπορεί να τον μελετήσει ούτε η αστροφυσική. Μόνο τον παρατηρούμε. Μην εύχεσαι, μη γυρίσεις σελίδα. Αυτή όμως θα γυρίσει μόνη της. Οι αλλαγές χρειάζονται για να παρατηρούμε την καθημερινότητα, τη ρουτίνα, την πολυπλοκότητα του χρόνου και της χρονιάς.
Ξέρω δεν είναι εύκολο (34 μετράω πια και πόσα για τους άλλους). Με κουράζει, με φοβίζει κυρίως, μα το δέχομαι γιατί βλέπω πόσα πράγματα άλλαξα στη ζωή μου και πόσα πρέπει να κάνω ακόμη. Μου δίνει στόχους. Είναι κι αυτή μια μέτρησις. Για χρόνους να ομιλούμε τώρα; Ας μιλήσουμε για όνειρα, για τον αγώνα μας να αλλάξουμε τη ζωή μας προς το βελτίον.
καλή χρονιά εύχομαι...
όταν και όποτε το αποφασίσεις...
να χαίρεσε κάθε αγαπημένο σου...
καλησπέρα...
Σ’ αυτό το ποστ διαβάζω ίσως κάτι από μένα.. με αγγίζει ιδιαιτέρα.. θα ήθελα πολύ να σχολιάσω...
Εύχομαι καλή χρονιά με πολύ πολύ πολύ υγεία και χαρούμενες στιγμές..
Είμαι βέβαιος, το κατάλαβες ότι είμαι με τα όνειρα και με τους στόχους. Απλώς, δεν πιστεύω πως χρειάζεται να συνδέονται με συγκεκριμένες, εξω και ετεροκαθοριζόμενες χρονικές στιγμές, όπως είναι μια Πρωτοχρονιά ή κάποια γενέθλια.
Ας κάνουμε όνειρα, όταν το νοιώθουμε και, ακόμα καλύτερα, όταν είμαστε έτοιμοι να τα κυνηγήσουμε, να επιδιώξουμε την υλοποίησή τους συγκροτημένα, με γνώση, σχέδιο, συναίσθημα - έστω κι αν δεν τα καταφέρουμε, στο τέλος, θα οφείλεται σε εξωγενείς παράγοντες κι όχι στο ότι δεν ονειρευθήκαμε ή δεν πασχίσαμε!
Στην ένταση, βέβαια, δεν μπορώ να συμπέσω - αποζητώ τα ήρεμα νερά πάντα... Θάμουν μάλλον fake Αιγόκερως, αλλιώς!!!
ασκαρδαμυκτί
δηλαδή;
σας αγγίζει, προβληματίζει, σας θυμίζει κάποιον;
επεκταθείτε, μου αρέσουν οι ιστορίες.
δείμε (και αστεροειδή)
δε ξέρω πως να απαντήσω
δε ξέρω ακόμη αν τα θέλω τα όνειρα ή όχι
ψάχνομαι
ούτε το "με όνειρα" μου κάνει (οδηγεί στη καταθλιψη με γοργότατους ρυθμούς), ούτε το χωρίς (πολύ άχρωμη η ζωή έτσι βρε αδερφέ)
γιαυτό λέω για τη μεσοβέζικη λύση "επιθυμίες που δε με καίνε" που τη συμβολίζω με το κόκκινο καπέλο
αλλά και τούτο δε δείχνει να μου ταιριάζει.
Ψάχνομαι ακόμη πάνω σε αυτό
Ένα ανακάτεμα της αλκυόνης παπαδάκη "Να ονειρεύεσαι αλλά να έχεις σταμπάρει την έξοδο κινδύνου", του κόκκινου καπέλου μου και του αφήνομαι πλήρως να ονειρευτώ παπάδες κάνω αυτή τη στιγμή, και βοήθεια μου.
γιώργο
ευχαριστώ και αντεύχομαι
να στε πάντα καλά, εσύ και οι αγαπημένοι σου
shades
χρόνια πολλά και σε σας και ότι επιθυμείτε
μη μου το κάνετε σαν τον ασκαρδαμυκτί
επεκταθείτε
ουψ!
μη αναμενόμενος "θεατρικός" μονόλογος.
σε παραπέμπω στα του προηγούμενου ποστ "ανώνυμα" και πάρε με τηλ στο κινητό..δεν έχω μαζί το δικό σου..
δεν είμαι στη Θεσ/κη
πάρε οκ;
Αλκιμήδη, σαν απάντηση κάνω copy -paste ενός πολύ παλιού μου ποστ:
"Το έχουμε δει να συμβαίνει πολλές φορές. Αυτό που είχε την όψη του ιδανικού, να ξεφτίζει και να μας αποκαλύπτεται σε όλη τη μιζέρια του, γεμίζοντας μας ματαιώσεις, απογοητεύσεις και φρίκη!
Και μεις σαν τον Σίσυφο ξανά και ξανά να επιμένουμε ... για να βρούμε τι; Άλλη μια ματαίωση, άλλη μια απογοήτευση, άλλη μια φρίκη!
Μήπως η ωριμότητα αρχίζει εκεί που τελειώνει η προσμονή και η ελπίδα;
Πώς μπορείς να ζήσεις όμως χωρίς αυτά;
Πώς μπορείς, σ' αυτόν τον ανάστατο κόσμο όπου ακόμη και οι τυφλοπόντικες ενώνονται και ελπίζουν;"
Αυτά έλεγα την Άνοιξη, και γι αυτά διερωτώμαι και τώρα, αν και νομίζω πως ξέρω την απάντηση...
Σε φιλώ
καλή χρονιά όταν εσύ το κρίνεις αλκιμήδη μου.
συμφωνώ, έτσι και αλλιώς ο χρόνος είναι ανθρώπινη κατάσταση... ο χρόνος της φύσης είναι διαφορετικός.
άσε τα πράγματα να κυλήσουν και θα οδηγηθούν μόνα τους στα κουτάκια που τους πρέπει... σιγά-σιγά. με τον δικό τους χρόνο.
σε φιλώ και σου στέλνω φωτεινές σκέψεις. έχεις στη ζωή σου ένα σημείο που είναι όχι μηδέν αλλά χίλια... :)
Θέλω να δώ χαμογελάκι σου ΤΩΡΑ, ή τέλος πάντων μέχρι αύριο το πολύ...
Δεν είνια παράκληση είναι φιλική ΕΝΤΟΛΗ :)
Καλημέρα σε όλους
Συμβαίνουν πολλά και διάφορα, ευχάριστα βεβαίως βεβαίως
Άραγε θα υπάρξει ποστ για αυτά, θα δείξει
ανώνυμη
φιλιά πολλά
τα άλλα κατ'ιδίαν, εντάξει;
nuwanda
με κάνετε να κοκινίζω!
(για άλλη μια φορά)
χρόνια σας πολλά
μπεμπέ
και η απάντηση είναι;
τουλάχιστον αυτή που ταιριάζει σε σένα;
μάλλον είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε στο ανάμεσα, πότε έτσι, πότε αλλιώς, ανάλογα με τις εκάστοτε συνθήκες και ψυχική κατάσταση. Και αυτό δεν είναι κακό. Ενδιαφέρον έχει και χρωματίζει τη ζωή. Να αποδεχτούμε τη φύση μας ίσως;
αλεξάνδρα μου
καλή χρονιά και φωτεινές σκέψεις και σε εσένα
φιλιά πολλά
παράφωνε
:)
μεγάλο χαμόγελο
(η αλκιμήδη πάντα χαμογελάει, αν της κάνατε τη τιμή να της απαντήσετε στο μέιλ της και να τη γνωρίσετε θα το ξέρατε αυτό και δε θα ζητούσατε τα υπάρχοντα)
:)
χαμόγελο ξανά
οποτε θελουμε εμεις γιορταζουμε ετσι??σωστοοοο..!!φιλια..!!
αν γιορταζουμε όποτε θελουμε εμεις και πχι οταν γιορταζουν όλοι οι άλλοι γιατί δεν γιορτάζουμε καθε μέρα; (Ρωτάω εγω τωρα)
Να είσαι καλά. (ευχή εκτος εορτολογιου)
πες μου ποια μερα θα αλλαζεις 'χρονο' για να γιορτασω και εγω...
φιλια...
αλκιμήδη, να γυρίσεις τη σελίδα σου όταν είσαι έτοιμη, όταν θέλεις... τα άλλα είναι επουσιώδη... μια τυπική και όχι ουσιαστική διαδικασία!
φιλιά!
φεγγαροαγκαλιασμένη
αν δεν επιλέγουμε εμείς τη στιγμή τότε ποιός;
padrazo
αν γιορτάζαμε κάθε μέρα θα ήταν λίγο βαρετό δε βρίσκετε;
Η γιορτή να σπάει τη ρουτίνα,
τα σχέδια και οι προγραμματισμοί να μας βάζουν σε ένα ρυθμό μέχρι την επόμενη φορά.
βασιλική
άλλαξα χρόνο
τη Πέμπτη
με συγκλονιστικές συνειδητοποιήσεις
φιλιά
υφάντρα μου
τη γύρισα τη σελίδα
χωρίς να καθίσω να τα ξεκαθαρίσω ένα ένα
αλλά τα νοιωθω τόσο έντονα μέσα μου, που είμαι σίγουρη ότι αυτά είναι τα θέλω μου και ότι θα τα υποστηρίξω όπως μου αξίζει.
Είδομεν
Δημοσίευση σχολίου