Τετάρτη, Ιανουαρίου 24, 2007

απο καρδιάς

Πως μπορώ να ευχαριστήσω τον γλυκό μας Ασκαρδαμυκτί και την καλή μας την Υφάντρα για τις αφιερώσεις;
Να στε καλά,
να στε καλά και όλοι όσοι με επισκέπτεστε.
Νιώθω ότι ανήκω, ότι υπάρχω, εγώ, ως έχω,
κι έτσι όπως σας συστίνομαι ως είμαι
ανακαλύπτω κι εγώ εμένα
και σας ευχαριστώ για αυτό

απο καρδιάς

11 σχόλια:

kyriayf είπε...

ο γκούγκλης χτύπαγε καμπανάκι! απαντούσα σε σένα και μετά είπε: Η Αλκιμήδη "έγραψε"... ήρθα τρέχοντας να σου πω, ότι το "δώρο" σου χάθηκε στα εισαγωγικά... και θα 'ρθει και άλλο αβοριγινοπαραμυθάκι... να είναι ολοκληρωμένο...και να το χαρείτε με τον Ιάσονα...

με τρώει η περιέργεια να περάσω και από το ασκαρδαμυκτί να δώ...

φιλί:)

Ανώνυμος είπε...

χαρά και ευχαρίστηση δική μας...
να'σαι καλά...

καληνύχτα...

αλκιμήδη είπε...

υφάντρα
ξαναευχαριστώ σε

γιώργο
ευχαριστώ
να σαι καλά και εσύ
καλημέρα από εμένα...

Lupa είπε...

Buonasera Αλκμιδη..
Πάει μια εβδομάδα από τότε που σε γνώρισα και μου έχεις λείψει εσύ και οι τρέλες του μικρού Dennis του τρομερού.
Take good care!

bebelac είπε...

και κάτι ακόμη: είσαι από τις πιο συμπαθείς φωνές της μπλογκόσφαιρας.
καλημέρα!

Sigmataf είπε...

νΑ περνάς όμορφα και να μας γεμίζεις με γλυκές εικόνες(πολυταξιδεμένες)

allmylife είπε...

κι' εγώ σ' ευχαριστώ,
για τους ίδιους λόγους ακριβώς - εδώ και στο προηγούμενο...

MåvяiÐåliå είπε...

Θα σ ευχαριστήσω αν μου μιλήσεις για τις κοπάνες που έκανες όταν πήγαινες σχολείο :p:p:p (κάπου διάβασα γι αυτές κι εντυπωσιάστηκα)!
Φιλιά

Alkyoni είπε...

σας περίμενα ....
:|
φιλιά

αλκιμήδη είπε...

lupa
grazias, και καλωςόρισες στο σπιτικό μου
σύντομα θα επανέλθω, που θα μου πάει θα μπω σε ένα ρυθμό.
Και εμένα μου λείπω


μπεμπέ
κοκκίνισα τώρα
μου πάει το ροζάκι όμως :)

σιγματαφ
Το αυτόν εύχομαι και δια εσάς

όλη μου η ζωή
να σαι καλά, γερή και δυνατή


μαύρη ντάλια
μας πείρανε χαμπάρι! αυτή η γοργόνα...
και οι καφετέριες της Αγ. Παρασκευ'ης
Αν, κι εγώ ήμουν λίγο ριγμένη, απουσιολόγος γαρ, άντε να τη κάνεις κοπάνα και να μη σε πάρουν χαμπάρι. Έβρισκα τρόπους πάντως

αλκυόνη
άσε, κι εγώ απογοητεύτηκα, το' χα ανάγκη αυτό το ταξιδάκι.
Σύντομα όμως

An-Lu είπε...

Σμουτς συμ!
;-)