και τα όνειρα γίνονται σχέδια

Χάθηκα. Μου λείπει το μπλόγκιν. Μου λείπει το να καταγράφω τις σκέψεις μου, να επικοινωνώ, να κάνω βόλτες στη μπλογκόσφαιρα. Όμως η ζωή τρέχει, κι εγώ πίσω της λαχανιασμένη δε προφτάνω. Οι σκέψεις τρέχουν κι αυτές, σε ρυθμούς εξωφρενικούς περνούν από το μυαλό, κι εγώ δε προφτάνω ούτε να τις αναγνωρίσω, όχι να τις κατανοήσω. Και τα συναισθήματα τρέχουν κι αυτά. Παραζάλη. Φόβος, πείσμα, θάρρος. Όλα μαζί. Διαχείρηση συναισθημάτων, χρόνου, χρήματος, στιγμών. Διαχείρηση αλλάγών, προσδοκιών, ονείρων. Όχι ονείρων, τα όνειρα πλέον έχουν γίνει σχέδια κι εγώ δρω για τη πραγμάτωση τους. Δράση. Η σκέψη στα μετώπισθεν, να με τσιγκλάει φυσικά, αλλά πίσω. Άλλες οι προτεραιότητες. Τα θέλω δεδηλωμένα και τετριμένα. Νέος άντρας, νέο σπίτι, νέα ζωή. Η αλκιμήδη συνέρχεται, ξυπνάει σιγά σιγά, βάζει τη ζωή της σε τάξη, σιγά σιγά. Με πίστη. Με εμπιστοσύνη σε μένα, σε μας, ότι όλα θα γίνουν όπως μου, μας πρέπει. Η αλκιμήδη ξαφνικά συνειδητοποιεί τα θέλω της και πιστεύει ότι μπορεί να τα αποκτήσει. Μεγάλο πράγμα αυτό. Η αλκιμήδη επαναπροσδιορίζει τα όνειρα της σε εκείνα των δεκαοκτώ χρόνων της. Γιατί όχι; Η αλκιμήδη θέλει να φροντίσει αυτούς που αγαπά και να την φροντίσουν. Και εμπιστεύεται ότι θα γίνει, γίνεται ήδη. Βρήκε τον ανθρωπό της, αφήνεται στα απλά θέλω της και προχωρά. Με όλα τα μπαγκάζια να τη βαραίνουν. Σιγά σιγά θα τα αφήσω κι αυτά. Μόνο που τώρα η αλκιμήδη οφείλει στον εαυτό της, τον άνθρωπό της, τον Ιάσωνα, να δουλέψει, να δράσει, να κλείσει τις τρύπες της προηγούμενης ζωής, να βάλει γερές βάσεις στη νέα ζωή. Και το σημαντικότερο να βιώσει τα θέλω της. Να σιγουρέψει ότι τα όνειρα δεν θα μείνουν "θα ήθελα" αλλά γίνονται "θέλω" και μετατρέπονται σε σχέδια. Βουτιά στα βαθιά. Ξέρω κολύμπι, και καλό, δε σκιάζομαι. Έχω και σωσίβιο στην ανάγκη.


* Η αλκιμήδη επιτέλους μετακομίζει σε καινούργιο σπίτι, αρχίζει κοινή ζωή με τον άνθρωπό της, συμμαζεύει εκρεμότητες του παρελθόντος, και προσπαθεί να αυξήσει τον εργασιακό φόρτο της. Δικαίως τα έχει παίξει από το άγχος αλλά είναι πανευτυχής.
Αν και απούσα από τη μπλογκόσφαιρα, είμαι πολύ καλά. Να μη γράφετε πολλά για να προλλάβω να τα διαβάσω μετά, εντάξει;