Sometimes you get what you get

Βάλε φωτιά σε ότι σε καίει σε ότι σου τρωει τη ψυχή
(γιατί είναι και τα δυο συγχρόνως)
και ταξίδι απο γιορτη σε γιορτη
και ταξίδι από πληγή σε πληγή
γιατί εννοείται, υπάρχει πάντα κάτι που δεν έχει χαθει ;-)

όπου αγάπη μπορείς να βάλεις ζωή, το ίδιο κάνει.

γιατί η ζωή και η αγάπη είναι τελικά το ένα και το αυτό.

και όταν λέω αγάπη δεν εννοώ την αγάπη για τον άλλο, ούτε για τον εαυτό, ούτε για τα παιδιά μας, ούτε για τη ζωή (τι ειρωνία, αγάπη = ζωή άρα αγάπη για τη ζωή= ζωή για τη ζωή, καλο!) 

όχι αγάπη, ζωή, το απλά να είσαι, η απόλυτη γαλήνη, ολα ένα, μια αίσθηση, μια κατάσταση ύπαρξης.

μια ανάσα, ένα χάδι του ήλιου, ένα κοίταγμα στον ουρανό.

και μια σκέψη που διαταράσσει όλο αυτό.

το τραγούδι το άκουσα μόλις είχα τελειώσει τη πισίνα, τη πισίνα που είναι και πάλι ο καθημερινός μου διαλογισμός, που και πάλι είναι το γαλάζιο μου που όλα τα άλλα σβήνονται και μένω μόνη εγω με το μυαλο να βλέπει μόνο γαλάζιο και το κορμί να κινείται διαρκώς και επαναλαμβανόμενα στην ίδια κίνηση για μία ώρα και δεν υπάρχει τίποτα άλλο εκτός απο τη γαλήνη της απλής μου υπαρξης. Πόσο ανάγκη το είχα αυτο στη ζωή μου και πόσο χαρούμενη είμαι ου επιτέλους το ξαναέβαλα. 

Βγαίνω λοιπόν απο τη πισινα, μπαινω αυτοκίνητο, ανοιγω ραδιόφωνο και αυτο είναι το πρωτο τραγούδι που με επαναφέρει στο τώρα. Pas mal. Περιέργως το βρίσκω αισιόδοξο. Είμαι σε αισιόδοξη φάση φαίνεται.  Μετα απο ενα φουλ φουλ ΣΚ, με πολλα και όμορφα πράγματα, με φίλους και νέες γνωριμίες, με δραστηριότητες που μου αρέσουν, κουρασμενάκι βέβαια, και τα προβλήματα προβλήματα, έχω μια καλή αίσθηση, και αν το κουφό συμπαν δε λέει να μου φέρει αυτα που του ζητάω, περιέργως πως, και χωρίς να βάλω φωτιά σε τίποτα, σιγά μη κάτσω να ασχοληθώ, έχω αυτή την καλή αίσθηση. Ολα στο μυαλο τελικά. Εκεί. Είμαι επίσης πολύ περήφανη με τον εαυτό μου. Τελειώνει ο Νοέμβρης και κάπνισα μόνο 4 πακέτα τσιγάρα. Έχω χάσει 5 κιλά. Κάνω γυμναστική κάθε μέρα. Το Σάββατο χόρεψα ένα ολόκληρο τάνγκο με καβαλιέρο άγνωστο (και άσχετο να συμπληρώσω ;-) ). Μαθαίνω μπριτζ. Έπαιξα και σε τουρνουά!!!! Ζήτω!!! Συνεχίζω να πορεύομαι ανεξαρτήτως. Αυτο είναι πρόοδος. Και παρόλο που επιλέγω να βασανίζομαι στους διαδάλους του μυαλού δε νοιώθω απελπισία. Αυτό που το πας? Για αυτό κι αν είμαι περήφανη. Γνώρισα ένα γκόμενο πριν δέκα μέρες. Δεν ήταν το για πάντα μου, με έκανε όμως να γελάω, μιλάμε για πολυ γέλιο. πέρασα πολυ καλά. Δυο φορές βγήκαμε, έδειχνε να θέλει. εγω πάλι έδειξα ότι θέλω, όχι με φόρτσα,είπαμε δεν είναι το για πάντα μου, είπα και για μια φορά να αφήσω το καβαλιέρο να οδηγήσει κι εγω η ντάμα να ακολουθήσω, είδες καλο που κάνει το τάνγκο, και απλά εξαφανίστηκε. Εστειλε μύνημα θα σε πάρω αργότερα και μετα τίποτα. Δεν ενοχλήθηκα, είπαμε δεν ήταν το για πάντα μου, αλλά απόρησα για άλλη μια φο΄ρα με τους άντρες, με τους ανθρώπους. Τελικά τι θέλουν; τι κάνουν; Πως φέρονται έτσι ζαβά; Θα μείνω με την απορία και με τα ερωτήματα αναπάντητα. Όπως αναπάντητα θα μείνουν και τα ερωτήματα για σένα. Δε θέλω να ξέρω και την απάντηση πλέον. Δε νομίζω ότι με αφορά. Καθείς και τα χτυπήματα του και εν τέλει ίσως εγω να μην έκανα και να μη χώραγα αλλα τελικά ούτε κι εσυ χώραγες. Ούτε και ο τελευταίος εννοείται χώραγε. Θέλω άντρα με αρχίδια. Ή άνευ χτυπημάτων. Σιγά σιγά μετατρέπομαι κι εγω σε γυναίκα άνευ χτυπημάτων οπότε θεωρώ όταν αυτή η φάση ολοκληρωθεί τότε θα βρεθεί στο δρόμο μου και ο άνευ χτυπημάτων άντρας. Κι αν όχι δε με πολυνοιάζει να πω την αμαρτία μου. Δε με καίει η έλλειψη. Περιέργως πως. Όσο περνάνε οι μέρες όχι μόνο δε με καίει αλλά μου αρέσει το δίχως κιόλας. Το βρίσκω πιο ταιριαστό στη παρούσα φάση. Πιο ελεύθερο. Πιο enabling μιας και δε βρίσκω την ελληνική λέξη για να το περιγράψω. Με αυτα και με αυτά πεθύμησα ένα θέατρο. Να το προσέξεις αυτο αλκιμήδη μου, μη τη παραγεμίζεις τη ζωή σου και δε προλαβαίνεις να κάνεις αυτα που γουστάρεις. Για τη δουλεια να μη μίλησουμε. Τα φορτώσαμε στο κόκορα τρεις μέρες τωρα. Ίσως αύριο. Θα δείξει. 

Πάμε πάλι τι ήθελα να πω, γιατι πάλι χάθηκα σε περίεργες διαδρομές και ξέχασα τι προσπαθούσα να διαχειριστω. Α, ναι τίποτα το ιδιαίτερο. Για τη ζωή που είναι γιορτη και πληγή και αγάπη και όλα μαζί συγχρόνως. Και για μένα που απλά υπάρχω. Τι καλά!

Και άσχετο σχετικο, το γράφει στο τελευταίο "ελαφρύ" βιβλίο που διαβάζω, ξέρεις εύκολη γυναικεία λογοτεχνία

Sometimes you get what you want

Sometimes you get what you need

and sometimes you get what you get.

Ετσι ακριβως