ε ναι σε σκέφτομαι

τι ωραια που δε με διαβάζει πια κανείς

μεγάλη απελεύθερωση

γράφω ότι μου κατέβει ;-)

τι ωραια που και συ δε ξέρεις για την ύπαρξη αυτου του ημερολογίου

σου γράφω χωρίς να το ξέρεις

ξέρεις, στη ψυχανάλυση το χα μάθει αυτό, η γραφή είναι ένας τρόπος να διαχειριστείς τις νευρώσεις. Η γραφή, και η καταγραφή της σκέψης για μένα είναι ένας τρόπος να τα βάλω σε μια τάξη, να τα δω αργότερα, να γελάσω με τον εαυτό μου, ίσως και να μη γελάσω, να θυμηθώ, να θυμηθώ πως αισθανόμουνα, η γραφή είναι αυτοψυχανάλυση, και στη παρούσα φάση είναι διαχείρηση, διαχείρηση του ότι δε μπορώ με τίποτα να σταματήσω να σε σκέφτομαι. Να μου λείπεις. Να φαντασιόνομαι ότι ίσως να ξαναβρεθούμε. Οραματίζομαι διάφορες συναντήσεις. Οραματίζομαι τηλέφωνα που δε σου κάνω και φαντασιώνομαι τις απαντήσεις και τις αντιδράσεις που θέλω. Και μετα έρχομαι εδω και ξερνάω σκέψεις, κωλύματα, χτυπήματα, συνεχίζοντας να σε σκέφτομαι. Φαντάζομαι κάποια στιγμή θα το ξεπεράσω. Δε θέλω ακόμη. Μου αρέσει να φαντασιόνομαι επανασυνδέσεις. Και μετα φεύγω απο δω, και πάω και ζω την απλή και ωραία μου ζωή. Απο το μυαλό βεβαια δε φεύγεις στιγμή. Και ακου πλάκα, για να σε σκέφτομαι ακόμη περισσότερο, λες και δε σε σκέφτομαι αρκετά χαχαχχαχαχαχα, αντι για μελωδία ακούω μουσικές που φαντάζομαι ότι σου αρέσουν.

Πάρε να χεις

 το πέτυχα?

νομίζω πως ναι, και ποιος είναι ο ξένος, εγω στη δική σου ζωή ή εσυ στη δική μου?

έλα μου ντεκαι όχι με τα λόγια δε συμφωνω

δε θέλω ούτε να με ξεχάσεις, ούτε να σε ξεχάσω

σε θέλω πισωωωωωωωωωω!!!!!!!!!!

πάλι το σύμπαν κάνει το κουφο :-)

τη Κυριακή ζορίστικα με τη φωτο στο τοιχο σου να ξέρεις. Μεγαλη ζημια ο ρουφιάνος. Μετα λέω όχι εγω θα εμπιστευτω το ένστικτό μου, δε μου είπες ψέματα, και η φωτο είναι παλια. Εγω θα πιστέψω αυτο που με βολεύει. Ετσι κι αλλιώς δε θα αλλάξει τίποτα. Μόνο η αντίληψη μου για σένα. Αυτή δε  θέλω να την αλλάξω. Αν και να αλλάξει, αυτό δε θα αλλάξει τις στιγμές που είχαμε. Αυτες θα είναι πάντα μαγικές μέσα μου

αυτα....

ες αυριον τα νεωτερα