τι θυμήθηκα τώρα.... αυτό το κομμάτι το συνάντησα πριν 30 χρόνια και μαγεύτηκα. Παραμένει μέσα μου από τις πιο μαγικές μουσικές που έχω ακούσει ποτέ.
Και όταν έρθεις σε επαφή με την απόλυτη ψυχή στη τέχνη, τουλάχιστον αυτό είναι για μένα τέχνη, ποτέ δε μπορείς να ευχαριστηθείς κάτι λιγότερο. Πρέπει να έχει ψυχή.
Και να προσθέσω. Δε μπορείς να σταματήσεις να αναζητάς τέχνη με ψυχή. Το έχεις ανάγκη.
Ή όταν έρθεις σε επαφή με την αλήθεια, όταν γνωρίσεις, (αν και η αληθεία είναι υποκειμενική φυσικά), αλλά όταν έρθεις σε επαφή με την έστω και καταδική σου αλήθεια, ποτέ ξανά δε μπορείς να συμβιβαστείς με το ψέμα. Για παράδειγμα η δική μου αλήθεια απο τα 13 ήταν ότι ο Θεός είναι ένα κατασκεύασμα των ανθρώπων για να παρηγοριούνται. Πως θα μπορούσα μετά απο αυτη την αποκαλυψη ποτέ να πιστέψω σε οποιοδήποτε Θεό? Όσο και αν θα το θελα γιατι θα ταν όλα τόσο πιο εύκολα αν πίστευα. Δε γίνεται.
Ή όταν βιώσεις αυτό που πραγματικά επιθυμεις πως μπορείς να αποφασίσεις να ζεις με οτιδήποτε λιγότερο? ϊσα ίσα είσαι ευγνώμων που το βίωσες, και ξέρεις τι προσπαθεις να φέρεις στη ζωή σου πλέον. Αυτο είναι μεγάλη υπόθεση, παρα πολυ μεγάλη, πίστεψε με. Λέγεται όραμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου