;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Τι τα θες, τι τα γυρεύεις, έτσι είναι η παλιοζωή. Και αν κάποιοι φοβούνται το θάνατο εγώ δεν. Και μόνο που ξέρω ότι κάποια στιγμή θα έρθει ηρεμώ. Το άλλο φοβάμαι. Το πόσο καθυστερεί, το τι πρέπει να κάνω μέχρι να έρθει, μέρα μπαίνει μέρα βγαίνει και περνάνε τα χρόνια και άντε ξανα μανά τα ίδια, τα αλλιώτικα, οι χαρές και οι πόνοι, και ξανά, και ξανά, ένα ατέρμονο ταξίδι, έτσι φαίνεται αλλά έτσι δεν έιναι γιατί ο Θάνατος με κεφαλαίο θήτα είναι στη γωνία. Ίσως σε μια μακρινή γωνία αλλά εκεί. Ευτυχώς. Και στο δρόμο διάφορα άλλα που δε θέλω να τα χάσω αλλά που δε ξέρω κι αν θέλω να τα βρω, αν εννοείς τι εννοώ. Γιατί ακούω συχνά για το φόβο του θανάτου και δε τον καταλαβαίνω. Αν και γυναίκα ούσα, οπότε και λογικό να μη καταλαβαίνω. Οι ψυχολόγοι λένε ότι αυτός ο φόβος είναι κυρίως αντρικός. Αντρίκεια πράγματα που λέμε. Κι έτσι εγώ μένω να φοβάμαι το άλλο, το πιο διαρκές και φαινομενικά ατελείωτο, τη ζωή. Όχι τη ζωή αυτή καθε αυτή. Τη ζωή που απλά είναι. Νέτα σκέτα. Δεν έχει κάτι παραπέρα. Αυτό, το νέτα σκέτα. Την απουσία νόηματος. Το ότι δεν υπάρχει λόγος. Το ότι οι δυσκολίες είναι απλά δυσκολίες. Και οι χαρές απλά χαρές. Πολλές φορές και το αν θα είναι δυσκολίες ή χαρές εξαρτάται από το κεφάλι σου και το τι θα αποφασίσει να σκεφτεί. Εμείς προσδίδουμε νόημα σε όλα, εκεί που δεν υπάρχει, γιατί το έχουμε ανάγκη, γιατί δε μπορουμε χωρίς, και μετά συγκλονιζόμαστε, όταν ξαφνικά ανακαλύπτουμε, ω! τι έκπληξη! όλα αυτά τα φανταστηκές, η ζωή απλά είναι.


Πραγματικότητα: Η ζωή μου είναι απλά ένα στάδιο ασήμαντο που εξασφαλίζει την αιωνιότητα των γονιδίων μου.
Ψευδαισθήση: Η ζωή μου έχει νόημα, τα αισθήματα σημαίνουν κάτι παραπάνω από τους μηχανισμούς επιβίωσης που έχουν αποδειχθεί οι πιο κατάλληλοι για τη διαιώνιση των γονιδιων μου
Τραγικότητα: Τα γονίδια μου έχουν επιτύχει το στόχο τους, εγώ πάλι αστόχησα και στο να βάλω στόχους.
Διδαγμα;
Δε ξέρω, δε ξέρω, ΔΕΝ ΞΕΡΩ!

Κανονικά θα έπρεπε κάπου εδώ να πω, μαζί με το βασιλικό (γονίδια) ας ποτιστεί και η γλάστρα (εγώ) και να μπορέσω τόσο απλά να ζω τη ζωή που απλά είναι. Ίσως κάποια στιγμή να γίνει και αυτό.
Προς το παρόν, ακροβατώ μεταξύ ψευδαισθήσεων και πραγματικότητας.