Δε το θέλω άλλο αυτό, δε το μπορώ. Δε μπορώ να μην έχω επιλογή. Είμαι σε κατάσταση τρέλας τώρα ξέρεις. Δε ξέρω τι μου φταίει και το παραμικρό μου φταίει. Ψάχνω αφορμή για να ξεσπάσω. Ο Ιάσωνας ο εύκολος στόχος. Συγκρατούμαι. Δε μου φταίει και σε όλα φταίει. Και ο καλός μου. Ιδιαίτερα αυτός. Λόγια και συμπεριφορές που πριν τρεις μέρες ούτε θα μου κάνανε αίσθηση με φέρνουν εκτός ορίων. Κατακλύζομαι. Θυμός, πνίξιμο. Να ουρλιάξω. Να εκσφενδονίσω ότι βρώ μπροστά μου έξω από το παράθυρο, έξω από τη ζωή μου. Να εκσφενδονίσω τη ζωή μου. Όλα με ενοχλούν. Τίποτα δε θέλω. Να φύγω ίσως. Ούτε αυτό. Όχι, να καταστρέψω θέλω. Φέρτε μου κάποιον που να το αξίζει να τον γδάρω από θυμό. Αν αφεθώ, τίποτα δε θα γλυτώσει. Συγκρατούμαι. Τι μου φταίνε και τα πιάτα, τι μου φταίει και ο περαστικός που θα τα φάει στο κεφάλι. Πρέπει τώρα να πάω σουπερμάρκετ, και φοβάμαι να μπω στο αυτοκίνητ. Και όλο αυτό είναι απλά PMS. Γαμώτο μου.
* Είπα να τα γράψω μπας και ξεσπάσω αλλά που
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
30 σχόλια:
κανε κρατει γιατι ερχονται δυσκολοτερα μονο αυτο θα σου πω..ακου κ μια μεγαλυτερη..
την αγαπη μου..
φιλια..
Ωχ αμάν! Το περνάς δύσκολα εσύ γμτ? :(
Φιλιά :)
Θα απαντούσα στην confused κάθε χρόνο και χειρότερα αλλά η θαλασσομπερδεμένη μάλλον αυτό εννοεί...
Κορίτσια βοήθεια και έλεος δηλαδή
Μετά την εμυνόπαυση ησυχάζει κανείς;
Γιατι αν είναι έτσι να πάω να τα βγάλω να τελειώνω μια ώρα νωρίτερα.
'Αστα συμ, μάλλον κάποιος μας έχει καταραστεί με το PMS...βούτα τον Ιάσωνα και πηγαίνετε μια μεγάααααλη βόλτα με τα πόδια! Μόνο έτσι μπορείς να εκτονωθείς!
καλημέρα γοργονίτσα
Κατάρα δε θα πει τίποτα
Τη βγάλαμε τη χθεσινή μέρα
σήμερα ξύπνησα ελαφρώς καλύτερα
Ωχ ωχ! Φιλιά, φιλενάδα!
Καλημέρα ..Αλκιμήδη:) Είσαι σε κατάσταση πανικού και σοκ διακρύνω. Πρέπει να σου έπεσαν πολλα. Απλά προσπάθησε να ηρεμήσεις(θα μου πέις τώρα πως ? ειναι ένα ερώτημα) Προ παντως μην ξεσπάς σε κάποιον που δεν φταίει όσο για το blog ξέσπασε όσο μπορεις εμείς υπομένουμε. Κάποια στιγμή κάτσε να συλλογιστείς την κατάσταση με ηρεμία και σίγουρα θα βγάλεις άκρη. Καλη βδομάδα Καλημέρα
καλημέρα ρενατένια μαλαμετένια
ωχ ωχ δε θα πει τίποτα
βαθιές ανάσες και αυτοσυγκράτηση
τι είπες, να βρίζω μόνη μου; σα κάπως να πιάνει...
καλημέρα Σπύρο
άντρες!
είσαι μικρός ακόμη, όταν θα έχεις εκτίσει θητεία σε δύο τουλάχιστον μακροχρόνιες σχέση και συμβίωση (πέραν του έτους, εντάξει;), και θα συνδιάσεις τα γεγονότα καβγάδες και κυκλοθυμικότητα, επαναλαμβανόμενα ανα μήνα, θα θυμηθείς τι εννοώ. Κι αν είσαι ο βράχος που μια γυναίκα έχει συνήθως ανάγκη, θα την αφήνεις να ξεσπάει πάνω σου γνωρίζοντας ότι δεν έχει καμία σχέση με το τι είναι η γυναίκα σου κι έτσι προσπερνώντας το, θα τη προστατεύεις από ξεσπάσματα τέτοια που δημιουργούν πιο μόνιμες επιπτώσεις.
Καλή εβδομάδα
...και τους βραχους ομως λιγο-λιγο τους τρωει το κυμα...
nuwanda
κι έτσι όπως τους τρώει δε τους κάνει πιο όμορφους; Και το κύμα σκάει όλο και πιο απαλά, σωστά;
Ελάτε τώρα,
λιγουλάκι τους τρώει, δεν τους εξαφανίζει...
εχεις δει πως γινονται οι βραχοι που τους βρεχει χρονια το κυμα? γινονταο λειοι και γλιστεροι, χωρις ακμες....
σμιλεύονται αγαπητέ nuwanda,
σμιλεύονται
σμιλευονται αλκιμηδη μου ειναι η γυναικεια εκδοχη ίσως....
φθειρονται, αλλοτριώνονται, χανουν το ενδιαφερον τους θα ελεγα εγω...
Και επειδή θα μπορούσαμε εσαεί να συνεχίσουμε αυτό το λογοπαίγνιο, να πω ότι δε διαφωνώ μαζί σας.
Μου το λέει και ο καλός μου, ότι χάνει κομμάτια του κάθε φορά που έχω άσχημες μέρες, είτε λόγω PMS είτε λόγω κατάθλιψης, και μαζί με αυτά χάνονται και κομμάτια της σχέσης μας.
Δε διαφωνώ μαζί του, ούτε με εσάς.
Και κατανοώ τι λέει.
Αλλά, αν είχα επιλογή, λέτε να επέλεγα να έχω άσχημες μέρες;
Και αν είμαι αυτό που είμαι, και ο σύντροφός μου με αγαπάει, έχει και αυτός επιλογές; Μπορεί να μου σταθεί ή όχι. Μπορεί να με ξεσυνεριστεί, να μου θυμώσει ή όχι.
Αλλά, τι λέω, με αγαπάει, και για αυτό το λόγο δε μπορεί παρά να είναι εκεί και να βλέπει τα κομμάτια να χάνονται, προσπαθώντας να μειώσει τις απώλειες. Ψάχνοντας τρόπους να μειώσει τις απωλειες. Και εγώ από τη μεριά μου το ίδιο κάνω. Ψάχνω τρόπους να μειώσω τις απώλειες.
Κι έτσι, ενώ κανείς μας δεν έχει επιλογές, τουλάχιστον έχουμε την επιλογή να συνεχίζουμε να το παλεύουμε.
Έχετε να προτείνετε κάτι καλύτερο;
Είδατε
γράφαμε συγχρόνως και δε σας πρόλαβα πριν σχολιάσετε...
Να συμπληρώσω μόνο
Δε πρόκειται για γυναικείες ή ανδρικές εκδοχές
Δεν είναι ποιός φταίει για αυτό που συμβαίνει;
Φυσικά και φταίει η γυναίκα που λόγω ορμονών πέφτει σε μανία καταστροφής
Εννοείται
Αλλά
τι θα τη κάνεις
Θα τη πυροβολήσεις;
Θα φύγεις;
Δε λέω ότι έχουμε το ακαταλόγιστο μόνο και μόνο επειδή είναι σωματικά τα αίτια, θα μπορούσαν να είναι ψυχολογικά,
λέω μόνο, αφού ο σύντροφος επιλέγει να είναι πλάι μας, δε μπορεί παρά να το ζήσει, κι αν είναι ο βράζος που λέγαμε, να ψάξει (στα τυφλά ίσως) να σπάσει το κύμα, να το κατευνάσει
βράχος, όχι βράζος
Αν και οι βράχοι βράζουν όταν έρχονται αντιμέτωποι με τo PMS!
Αλκιμηδη μου, μεγαλο ζητημα θετεις. Ναι, το κατανοω οτι το βλεπεις σωστα, αυτο ομως μερικες φορες ειναι περισσοτερο τραγικο για τον αντρα συντροφο σου ("αφου το κατανοεις οτι μας κανει κακο αυτο, γιατι το συνεχιζεις?")
Συμφωνω μαζι σου, δεν υπαρχουν αλλες επιλογες. Υπαρχουν ομως ισως τροποι για την καλυτερη διαχειριση της απωλειας (πχ. αντι να ξεσπσεις καπου παρε το αυτοκινητο σου και πηγαινε στην θαλασσα ή whatever). Αυτες το καθε ζευγαρι οφειλει να τις ανακαλυψει και να τις εφαρμοσει στο μετρο του εφικτου...
Στην βαση τους παντως, ολα προκυπτουν νομιζω απο την θεμελιωδη διαφορα στον τροπο σκεψης αρσενικου-θηλυκου.
Οσο μεγαλωνω δε, διαπιστωνω ποσο αναγκαιο ειναι να υπαρχει χωρος σε μια σχεση για αυτονομη κινηση των μελων, κατι σαν τζογος ας πουμε που θα επιτρεπει και θα αποσβαινει τις εντονες κινησεις..
Αλλιως, χωρις αυτη την ανοχη, το συστημα μοιραια θα σπασει καποια μερα...
"αφου το κατανοεις οτι μας κανει κακο αυτο, γιατι το συνεχιζεις?"
Γιατί εκείνη τη στιγμή, δεν έχω επιλογή.
Συγκρατούμαι, βράζω, αν δε ξεθυμάνω, συνεχίζω να βράζω
Σα τη χύτρα ταχύτητας ένα πράγμα
Σα να με έχεις κλείσει εκεί μέσα, να έκλεισες τη βαλβίδα ασφαλείας με ατσάλι, να αναψες τη φωτιά στο φουλ και να ξέχασες να βάλεις και νερό
Κάπως έτσι ήμουν το Σάββατο.
Φοβόμουν να μπω στο αυτοκίνητο
Φοβόμουν να αντικρύσω το παιδί μου
Φοβόμουν να πλησιάσω μαχαίρι, μπαλκόνι, φαρμακείο
Συγκρατιόμουν και φοβόμουν τη στιγμή που δε θα μπορούσα πιά να συγκρατηθώ
Και συγχρόνως έβραζα
Δεν είναι ευχάριστο σας διαβεβαιώ
Δεν είναι επιλογή, επίσης σας διαβεβαίω
Δε φταίει ο σύντροφος που συμβαίνει
Oλα τα κατανο που λες και συμφωνω - αλλα δεν παυει η κατασταση να συνιστα προβλημα. Εσυ και μονο μπορεις να βρεις ανωδυνους τροπους εκτονωσης...
ναι
να μην έχω βράχο
τόσο απλά
γιατί αν τον έχω θα θέλω και να ξαποστάσω πάνω του
αν δεν έχω κάθομαι και στο χώμα
σωστη απαντηση - αλλα ευκολη λυση...
Καθόλου εύκολο αγαπητέ nuwanda
'Οπως και το να ξέρει κανείς να στέκεται στους ανθρώπους που υποτίθεται ότι αγαπάει, δεν είναι εύκολο.
Το εύκολο, είναι να καμωθείς ότι δεν υπάρχουν αυτά τα συναισθήματα, να τα κρατήσεις μέσα σου, να "προστατέψεις" το σύντροφο σου από το να βιώνει αυτά τα άσχημα συναισθήματα. Εσείς θα το θέλατε αυτό; Αυτό στην ουσία ζητάτε, γιατί όταν λέτε μην αισθάνεσαι, κι εγώ δε μπορώ να μην, μπορώ όμως να σας ευχαριστήσω μη δείχνοντας.
Αυτή είναι η εύκολη λύση και γιαυτό εξάλλου όπου και να κοιτάξεις γύρω σου βλέπεις συμβατικές σχέσεις.
αγαπητη μου, δεν θελω τιποτε απο οσα λες!
ειναι ευκολη η λυση να μην εχεις βραχο, ειναι η μηδενιστικη λυση. Πολλες φορες εναι και η πιο ανακουφιστικη, καμια αντιρρηση...
Η δυσκολη λυση ειναι να το παλεψεις και να το λυσεις. Μπορει φυσικα να μην καταφερεις τιποτε, να ταλαιωρηθεις 1-2 χρονια και μετα να τα διαλυσεις ολα. Αλλα τουλαχιστο, θα το εχεις παλεψει...
Χτύπησα ευαίσθητη χορδή!
Την ίδια απάντηση δίνει και ο καλός μου στο παραπάνω επιχείρημα...
Δε γίνεται να τα έχουμε όλα
Δε γίνεται και να μη σας χτυπάει το κύμα και η θάλασσα να είναι φουρτουνιασμένη
Δεν είναι εύκολο να φύγεις, και δεν είναι εύκολο γιατί εναντιώνεται σε αυτά που επιθυμείς.
Δεν είναι εύκολο και να μείνεις έτσι όπως πρέπει να μείνεις.
Δυστυχώς δεν είμαστε πιά είκοσι χρονών, η ζωή μας έχει τσακίσει, και ή θα είμαστε στη σχέση όπως πραγματικά είμαστε, κατακερματισμένοι μέχρι σιγά σιγά να ξανακολλήσουμε τα κομμάτια ή θα τα κολλήσουμε όπως όπως για να είμαστε στη σχέση σαν να μην έίχαμε τσακιστεί πριν. Στη δεύτερη περίπτωση όμως δεν είμαστε ουσιαστικά αληθινοί, κρατάμε τα πάντα στην επιφάνεια γιατί φοβόμαστε ότι η σχέση δεν θα αντέξει το βάθος.
Κι έτσι κάνω κύκλο και επανέρχομαι και ξαναλέω και εμμένω σε αυτό που είπα στο Σπύρο
"Κι αν είσαι ο βράχος που μια γυναίκα έχει συνήθως ανάγκη, θα την αφήνεις να ξεσπάει πάνω σου γνωρίζοντας ότι δεν έχει καμία σχέση με το τι είναι η γυναίκα σου κι έτσι προσπερνώντας το, θα τη προστατεύεις από ξεσπάσματα τέτοια που δημιουργούν πιο μόνιμες επιπτώσεις"
τη καλημέρα μου
οντως χτυπησες ευαισθητη χορδη...
οπως λες κι εσυ, στις ηλικιες μας δεν εχεις κανεναν λογο να κανεις σχεση συμβατικη. Η ποιοτητα ομως κοστιζει, πολυποικιλλα.... Αναζητωντας την, αναγκαζεσαι να αντιμετωπιζεις ολα οσα λες - κι ακομα περισσοτερα. Τα διδακτρα τα πληρωνεις παντα...
ωραιες ατερμονες συζητησεις χωρις την απολυτη απαντηση. Ευτυχως.
καλημερα και απο το βροχερο Ψυχικο
Αγαπητή Αλκιμήδη, έχω περάσει τέτοια κατάσταση και μάλιστα σε πολυ τραγικό επίπεδο όταν συζούσα (εφτασε πραγματικα σε πολυ ακραίο) ξέρεις τι κατάλαβα? όσο και να τρελένεσαι , να ξεσπάς να φωνάζεις , να θυμώνεις να κοπανάς τοίχους δεν βγαίνει τίποτα. όταν ο αλλος δεν μπορει να καταλάβει ειναι προβλημα του οχι δικο σου . Όπως λέει κει ένα ρητο ''ΑΝ ΔΩΣΕΙΣ ΜΠΟΥΝΙΑ ΣΤΟ ΤΟΙΧΟ Κ ΣΠΑΣΕΙΣ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ, ΤΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΤΟΙΧΟΣ''. Φυσικά ειναι και ανάλογα ένα θυμο μια οργή πως την περνάει ο καθένας...Εγω εύχομαι οτι ειναι να το ξεπερασεις με ολη τ=μου την καρδια και οσο μπορεις ποιο αναιμακτα.Φιλια
Αχ αυτά τα δίδακτρα...
δε κάνουμε και τίποτα άλλο από το να τα πληρρώνουμε
Και ακόμη δεν ανακαλύψαμε ποιά είναι η διδακτέα ύλη
Και το χαλάνδρι βροχερό...
Σπύρο
σε ευχαριστώ
το αναίμακτα μάλλον πέρασε ανεπιστρεπτί αλλά τι να κάνουμε όλα μέσα στη ζωή.
Να θυμηθώ, ότι αξίζει να μείνει μένει ανεξαρτήτως. Για να μη θρυνύμε εκεί που δε πρέπει, όχι τίποτα άλλο.
μα δεν υπαρχει διδακτεα υλη τελικα. Ευτυχως, αλλιως θα ηταν πολυ βαρετη η ζωη...
:)
πικρόγλυκο...
whatever, αρκει να ειναι :)
Δημοσίευση σχολίου