44

αισίως 44.
μπράβο μου.
να τα εκατοστήσω.
κι ας είναι όπως τα προηγούμενα
δε πειράζει
όλα καλα
ολα ανθηρα

φυσικο είναι να μελαγχολώ. να σκέφτομαι τις δυνατότητες που δεν έγιναν. τις δυνατότητες που έγιναν άλλα. τις δυνατότητες που θα έρθουν, θα υποσχεθουν, θα απογοητεύσουν. ίσως και όχι. στην αρχή τους οι δυνατότητες δεν απογοητεύουν. στην αρχή τους οι δυνατοτητες είναι ελπίδα και χαρα και πίστη. και γίνονται στιγμες. για να τις σκέφτομαι τωρα και να μελαγχολω. αυριο είναι η μέρα του ΟΧΙ. να θυμηθώ να πω το μεγάλο ΟΧΙ και το μεγάλο ΝΑΙ μαζι. αρκει να γίνει η ερώτηση :-)
χαμογελάκι ήταν αυτο. πάντα χαμογελάκι. και αν δε γίνει η ερώτηση σήμερα, ή αυριο, ή μεθαυριο, δε πειράζει σύντομα θα γίνει. ιστορία συνεχως και αδιαλείπτως επανλαμβανόμενη, καλωςοριζουμε διαφορετικες δυνατοτητες συνεχως. και πορευομαι. και προχωράω. κάποιος είπε η ζωη ξεκινά στα 46. Τα τόσα έκλεινε αυτος :-) Οπότε έχω καιρο. και για δυνατότητες και για στιγμές και για απογοητεύσεις και για θαύματα. καθε δυνατότητα στην αρχη της είναι ένα θαυμα. και η ζωή μου μια σειρα απο μικρά θαυματα, απο μικρούς και μεγάλους θανάτους, και ξανα μανα απο δυνατότητες.
δε πειράζει που νοσταλγω. είμαι πολύ καλά κι ας μη φαίνεται. στα γραπτα. αλλα είμαι πολυ καλα και προχωρω αισθανόμενη. ώς συνήθως αλλα πιο ηρεμη πλέον. το θαυμα της στιγμης μου το χω ακομη. :-) ευτυχως.