Δευτέρα, Μαΐου 21, 2007

χανομενάκι

Άφήνω τα κρυφά κρυμμένα. Και τα χαμένα επίσης. Υπάρχει λόγος που χάνονται. Δε το ξερες; Αν δεν ήταν να χαθούν θα ήταν ακόμη εδώ. Αν ήταν για σένα, για μένα, για εδώ δε θα τα χάναμε. Αν τα θέλαμε δε θα τα χάναμε. Κάθε πράξη, ή παραλειψη πράξης, ή παραπραξία, έχει το λόγο της, συμβαίνει για κάποιο λόγο. Κάθε απώλεια επίσης. Ιδιαιτέρως οι απώλειες μνήμης θαρρώ. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Όχι δεν εννοώ ότι υπάρχει σχέδιο, νόημα, και τέτοια. Ίσως και να υπάρχουν. Άλλο εννοώ όμως. Άλλο ξέρω. Τίποτα δεν έιναι τυχαίο γιατί όλα τα φέρνω εγώ στη ζωή μου για κάποιο λόγο, ή τα αφήνω να έρθουν, ίσως τα προσκαλώ κιόλας, για κάποιο λόγο. Ποιός ο λόγος; Δε ξέρω, δε θέλω να ξέρω, με τρομάζει τόσο το γεγονός ότι τα φέρνω εδώ, ότι τα αφήνω να υπάρχουν, που να βρω το θάρρος να μάθω και το γιατί. Αφήνομαι, ΄πως και αυτά, σε απλή απροσδιορίστου λόγου ύπαρξη. Αφήνομι να επιπλέω, να παραπέω, να επιπλέω, να επιβιώνω. Αφήνομαι να ξεχνιέμαι. Είναι ωραία να ξεχνιέσαι. Καθαρίζει το μυαλό, η καρδιά, η ψυχή. Προσποιούμαι ότι δεν υπάρχουν αυτά που εγώ αφήνω απλά και απροσδιόριστα να υπάρχουν, αυτά που φοβάμαι να συνειδητοποιήσω ότι υπάρχουν, πόσο μάλλον να τα προσδιορίσω. Αφήνομαι. Τραβάω μονοκοντυλιές στο μυαλό, όσες περισσότερες μπορώ, να ξεχαστώ, να ξεχάσω, να παραβλέψω, να κλείσω τα μάτια, να μη δω καν, να μη πάρω χαμπάρι, αυτά τα απλά απροσδιοριστα υπαρκτά. Χάνομαι. Άσε με χαμένη, θολωμένο νου προσποιείται γαλήνη. Κρύβομαι. Σε ομιχλώδες νου κρύβω τα όλα μου. Και τα αφήνω κρυφά. Και χαμένα.
Μόνο να, να μη ξεχαστώ και επικαλλεστώ τον Αγιο Φανούρη. Δε πιστεύω σε αυτόν τόσο πολύ, όσο στη δύναμη της επίκλησης μου. Αλοίμονο.

20 σχόλια:

MåvяiÐåliå είπε...

Τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Ότι αξίζει θα μείνει και ότι δεν έχει δύναμη ή ρίζες γερές θα φύγει…
Μπορεί να ακούγεται μοιρολατρικό, δε ξέρω αλλά το έχει βρει μπροστά μου τόσες πολλές φορές που απαξιώ πια την επίκληση…

MåvяiÐåliå είπε...

Α! Και -> Καλημέρα!:)

Σπύρος είπε...

Πολυ σωστα! όπως έλεγε και το Φρόυντ ''To εκ παραδρομής έχει το λόγο του'' σε φάσης απώλειας.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Πάλι μαύρα γράφεις, πάλι βαριά σκέφτεσαι.

αλκιμήδη είπε...

καλημέρα ντάλια
απαξιείς την επίκληση, σωστό, πως αποφεύγεις την παραδρομή και εκτροπή στη πράξη της;
όσο γλυκό και να είναι το άφεμα μερικές φορές θέλουμε να ξέρουμε, να μεταβάλλουμε, να συνεισφέρουμε, να νιώσουμε ότι έχουμε πιο προσδιορίσιμο λόγο από την απλή ύπαρξη.

αγαπητέ lockheart
(πες μου κάπως να σε φωνάζω ελληνηστί)
στη ψυχανάλυση ειδικά, τίποτα, μα τίποτα δεν είναι τυχαίο. Στη ζωή όμως; Εκεί είναι που το τυχαίο πονάει. Και το μη τυχαίο εξίσου.
Η αιτία πίσω τους. Η μη ύπαρξη αιτίας. Καμία απάντηση δεν είναι εύκολη στη ψυχή.

Μα δείμε μου αγαπημένε
εγώ το νιώθω σαν ένα από τα πιο αισιόδοξα κείμενα μου! Γράφτηκε χθες, με ελευθερο συνειρμό, σε μια στιγμή που ένιωθα πολύ πολύ καλά και πολύ πολύ ήρεμη. Δεν έχει χαρά μέσα του ναι συμφωνώ μαζί σας αλλά δεν έχει και πόνο. Έχει τη χθεσινή μου ισορροπία, δε φαίνεται;

χαιρετώ σας

Σπύρος είπε...

Εχεις απόλυτο δίκιο..
Μου αρέσει το γράψιμο σου..
Κολυμπάς βαθιά και μου αρέσει.
Καλημέρα..
Σπύρος..

αλκιμήδη είπε...

ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια Σπύρο
αυτό το βάθος είναι που με μάρανε (κυριολεκτικό είναι αυτό)
Και εδώ έγκειται και η ουσία του ποστίδιου αυτού, η παρατήρηση ότι ξεχάστηκα να σκέφτομαι και ηρέμησα, έχασα τις σκέψεις μου και ηρέμησα, έχασα τα ερωτηματικά μου και ηρέμησα. Τόσο απλά.

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

ξυπνας...
αυτο μου αρεσει...
φιλι...

kyriayf είπε...

επειδή είμαι "ψιλοχαμένο"...
δεν αναφέρομαι στο ποστ ....

αλλά στο 3μερο που θα' σαι απέναντι....

και με τη Ρενατένια θα βλέπουμε το βουνό- "φάτσα- κάρτα"...
ηλιοβασίλεμα από το σπίτι μου!!!!!!!!
(το κινητό τηλ. είναι κομμένο- φρικτή αφραγκία...
αν θέλεις ...κάλεσε με ...
τηλ/σε και η Αλκυόνη μας το πρωί...)
φιλιάααααα!!!

καλά να περάσετε!!!

Ανώνυμος είπε...

μωρε και εμενα ψιλομαυρο μου φανηκε το κειμενο στην αρχη...

στα μαυρα εισαι καλη ομως, πολυ καλη...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ναι, ναι μια ισορροπία που τονίζει τον ομιχλώδη θολωμένο νου που τραβάει μονοκοντυλιές... Μου αρέσει όμως ο τρόπος που γράφεις.

Alexandra είπε...

όλα για τους ανθρώπους... όλα.

φιλί

Sigmataf είπε...

Ετεροχρονισμός.
Αβεβαιότητα.
Αστάθεια.
Ανεπαρκής στόχος.





Όλα συγκλίνουν στο να "χαθει" κάτι που στην τελική δεν το θέλαμε πραγματικά.





Πόσο δίκιο έχεις...........


καλησπέρα.

Alkyoni είπε...

πάλι χάθηκες;;;;;
:xxx

αλκιμήδη είπε...

βασιλική μου
λες, σιγά σιγά να ξυπνάω;
ή μήπως αποκοιμιέμαι;
δεν έχει σημασία
εμείς να μαστε καλά και καλά να περνάμε
ξύπνιοι ή κοιμώμενοι
όλα στο μυαλό, σωστά;

υφάντρα μου
καλημέρα!
και μαθαίνω η βεράντα σου όντως έχει υπέροχη θέα
πέρασα υπέροχα
και σεις απέναντι παρομοίως
πάντα τέτοια μας εύχομαι

nuwanda
βρε δεν είναι μαύρο λέω!
ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια
αν και θα ήθελα στα χαρώπα χαζοχαρούμενα να ήμουν καλή

αλκιμήδη είπε...

δείμε
σε ευχαριστώ
όταν εσείς και ο nuwanda μου λέτε τόσο καλά λόγια, τι να πω, κολακεύομαι ιδαιτέρως.
Όσο για την ισοροπία, σε τεντωμένο σχοινί να μην είναι, κι αν είναι να βάλουμε ένα γερό δυχτάκι από κάτω
(ή μια τεράστια πισίνα;)

αλεξάνδρα
καλημέρα
δυστυχώς όλα για τους ανθρώπους
και τα καλά και τα άσχημα και τα περίεργα και και...
πως αλλιώς θα καμωθοπύμε ότι ζούμε;

σιγματαφ
διαβάζω το σχόλιο σου και το ξαναδιαβάζω
το βρίσκω ιδιαίτερα γαληνευτικό
το να οδηγούμαι στο να κρατάω τα ταιριαστά μου μόνον΄
τελικά αυτό είναι
πόσο δίκιο έχεις εσύ

α! 13 Ιούνη στην ατζέντα μας
αναμένω

αλκυόνη μου
ε, τα χανομενάκια χάνονται
και οι χαρωπές νοικοκυρούλες επίσης
φιλιά

bebelac είπε...

εγώ μια χαρά σε βρίσκω... είτε "χαμένη" με τα κρυμμένα σου, είτε με τα φανερά σου...

Antoine είπε...

Δεω ξέρω τι να πω!

Γνωρίστε την ομάδα της Χουακίνα και στηρίξτε την.

xouakina.blogspot.com 4ever

HliasM είπε...

respect!

αλκιμήδη είπε...

κρεμώδη αιθέρια ύπαρξη
σε ευχαριστώ

Αντώνη, Ηλία
καλωσορίσατε στο σπιτικό μου