Μαθαίνω ιντερνετικά (από εδώ, εδώ και εδώ) ότι περίπου το 50% των κρατουμένων στις ελληνικές φυλακές απέχουν από το συσσίτιο εδώ και είκοσι μέρες!!! Αναφορές βρίσκει κανείς και στα site των εφημερίδων.
Προφανώς είναι γεγονός, το ότι τα κανάλια σιωπούν παντελώς, τείνει να το μετατρέψει σε μη γεγονός.
Το τι ζητάνε οι κρατούμενοι, τι δικαιούνται κτλ κτλ είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση, ίσως με πολλές αμφιλεγόμενες και αντικρουόμενες απόψεις. Ανεξαρτήτως όμως, χρησιμοποιούν το δικαιωμα τους να διαμαρτυρηθούν και να απαιτήσουν κάτι. Και το κάνουν ειρηνικά. Πιθανότατα αν το κάνανε βίαια να ασχολιούντουσαν πιο σοβαρά μαζί τους. Είναι πολύ σημαντικό όμως ότι το κάνουν ειρηνικά, και ελπίζω να αντέξουν να συνεχίσουν με αυτό το τρόπο διαμαρτυρίας και ας φαίνεται αναποτελεσματικός. Γιατί μόνο έτσι μπορούμε εμείς οι "φιλήσυχοι" πολίτες να σταθούμε ψύχραιμα μπροστά σε αυτά που ζητάνε και να τα δούμε σφαιρικά όπως τους πρέπει.
Ίσως η ακινητοποίηση της Αθήνας από την απεργία στο ΜΕΤΡΟ να γίνεται πιο αισθητή και να μας ζορίζει λίγο παραπάνω.
Ίσως να μη μπορούμε να ξεφύγουμε από ένα μπλακάουτ από τη ΔΕΗ.
Όταν οι εκπαιδευτικοί απεργούν και δυσλειτουργούν όλες οι επιχειρήσεις γιατί δεν έχουν οι γονείς που να αφήσουν τα παιδιά τους, να το νιώθουμε στο πετσί μας.
Αλλά πάλι, σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, ποιός έκατσε να δει ποιά τα αιτήματα. Κανείς. Το ενδιαφέρον κινείται πέριξ των δυσκολιών, ταραχών, δυσλειτουργιών και τα συναφή. Βατοπαίδια, Ρουσόπουλοι, και τα κακά της μοίρας μας. Κι όλοι να βυθιζόμαστε στην απελπισία που πάμε από το κακό στο χειρότερο.
Κι όμως για μένα δύο τα μεγάλα θέματα των τελευταίων ημερών,
Πρώτιστο, οι κρατούμενοι, ναι αυτοί που έχουμε ως κοινωνία έγκλειστους γιατί είναι αντικοινωνικοί, μπορούν και επιτυγχάνουν να διαμαρτυρηθούν και να διεκδικήσουν ειρηνικά, χωρίς βία, χωρίς ταραχές, χωρίς να δημιουργούσουν πρόβλημα σε κανέναν. Αυτό κι αν είναι είδηση.
Και δεύτερο, αλλά όχι μικρότερης σημασίας, ένας ραδιοφωνικός σταθμός διοργανώνει και επιτυγχάνει με μεγάλη συμμετοχή των πολιτών αναδάσωση στον Υμηττό. Ναι, εμείς που πάμε από το κακό στο χειρότερο, όταν μας δοθεί η ευκαιρία, όταν νοιώσουμε ότι υπάρχει λόγος και θα υπάρχει αποτέλεσμα, κινητοποιούμαστε, και κάτι γίνεται. Και αυτό κι αν είναι είδηση.
Δύο ειδήσεις σημαντικές, που περάσανε στο ντούκου από τα κανάλια. Λες κι αν μας φωτίζανε τη καρδιά με λίγη ελπίδα θα χάλαγε ο κόσμος που έχουν κατασκευάσει. Αλλά είναι κόσμος δικός τους αυτός ο μίζερος κόσμος. Ο άλλος κόσμος, ο πραγματικός, μέσα στον οποίο ζούμε, μπορεί και πρέπει να έχει ελπίδα, και τα δύο αυτά γεγονότα των τελευταίων ημερών το δείχνουν ξεκάθαρα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Αν σκεφτείς πως τα περισσότερα κανάλια είναι ιδιωτικά και φίλα προσκείμενα προς την κυβέρνηση, την εκάστοτε δλδ ή την αξιωμ. αντιπολίτευση, δεν τους απασχολεί απλά. Τι είναι είδηση αυτοί το διαμορφώνουν. Τα ποσοστά στα γκάλοπ τους απασχολούν ή το κάθε ανεγκέφαλο, ελάχιστα ντυμένο πλάσμα που θα "πιάσει" τους περισσότερους θεατές. Τι? Να τους κάνουν να σκεφτούν θες? Μην κάνεις όνειρα τρελάάά...
Υ.Γ.Κατάπια την απάντηση που μου΄ρθε πρώτη στο στόμα (αθυροστομία).
ήξερα ότι θα σε πίκαρα φιλενάδα με το σχόλιο για τους εκπαιδευτικούς, κι ελεύθερα χώσε μου τα. Εξάλλου, το ότι ο κλάδος σας έχει τη δύναμη να εισακουστεί είναι γεγονός, όχι βέβαια ότι και που εισακούγεται πετυχαίνει αυτά που ζητάει. Τα πραγματικά ζητούμενα και αυτά που σας καίνε (όσους από εσάς είσαστε ακόμη-και ευτυχώς-πραγματικά ταγμένοι στο λειτούργημα) μένουν στα αζήτητα, σωστά; Αλλά και ότι καταφέρνετε κάποιοι από εσάς να παραμένετε ταγμένοι είναι ελπιδοφόρα είδηση που θα έπρεπε να βροντοφωνάζεται, όπως και εκείνοι οι γιατροί που αρνιούνται φακελάκι, κι όμως υπάρχουν, και αυτό είναι είδηση, και τελικά για δες, ο κόσμος μας δεν είναι μίζερος, ο κόσμος μας, μέσα στον οποίο ζούμε εγώ και εσύ, το παιδί μου και τα πολλά παιδιά σου, είναι τίγκα στην ελπίδα
Να σου πω ειλικρινά, πως δε με πίκαρες, για το λόγο πως συμφωνώ. Ξέρω πως σας δυσκολεύουμε. Όπως κι άλλες ίσως μερίδες εργαζομένων που απεργούν κάθε φορά .
Ήθελα να σου πω πως ασχολούνται με μλκίες και με το κάθε ξεκ...ο. :)
Τους συμφέρει αν βρίσκεται ο κόσμος στο σκοτάδι. Το αξίζουμε? Ως ένα βαθμό σίγουρα...
Τηλεόραση δε σημαίνει ενημέρωση. Εφημερίδα ίσως, με προϋποθέσεις. Δυστυχώς είμαστε (εσύ, εγώ κλπ) λίγοι, που αντιστεκόμαστε. Μειοψηφία.
Α, όμως, σύμφωνα με το κύριο Παπαστάμου, πρύτανη της Παντείου και κεφάλι της κοινωνικής ψυχολογίας (να γραφε λίγο πιο απλά θα ήμουνα φοιτήτρια της Παντείου τώρα) σύμφωνα λοιπόν με τον κύριο Παπαστάμου, η μειοψηφία έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες, αν δεν είναι η μόνη που μπορεί, να επιφέρει κονωνική επιρροή. Το μυστικό: συνοχή και σταθερότητα στις απόψεις
:)
(και άλλο μύνημα ελπίδας κούκλα μου)
Άρα καλά κάνω-που δεν μπορώ κι αλλιώς δλδ- που επιμένω! :)
Βρε τι έμαθα σήμεραα! :)
και η απεργία πείνας ανεστάλη, πολιτισμένα πάλι, οι κρατούμενοι αποφασίζουν να δουν καλό στις εξαγγελίες του υπουργού, να το θεωρήσουν πρώτο βήμα προς τη κατευθυνση που επιθυμούν, και να του δώσουν χώρο να δράσει. Πολύ χαίρομαι.
Δημοσίευση σχολίου