Τετάρτη, Αυγούστου 08, 2007

στρατιωτάκια ακούνητα αγέλαστα αμίλητα

Μουδιασμένη. Ακινητοποιημένη. Με το ένστικτο, τη κοιλιά μου που λέω εγώ, να μην έχει κάτι σαφές να μου πει. Βουητό στο μυαλό, παγωμένα αισθήματα. Στέκομαι λοιπόν και περιμένω. Περιμένω. Περιμένω. Δε ξέρω τι, δε μπορώ καν να φανταστώ. Το μόνο που μπορώ να κάνω, το μόνο που αυτή τη στιγμή η κοιλιά μου δέχεται, είναι να περιμένω. Και να παρατηρώ. Προσπαθώ να παρατηρώ. Τις σκέψεις, τις αντιδράσεις του κορμιού, την ανακατωσούρα στο στομάχι, αχ αυτή την ανακατωσούρα που μου λέει ότι όλα τα βήματα είναι λάθος. Στάσου μου λέει. Και εγώ στέκομαι. Περιμένω. Μαθαίνω να περιμένω. Να δράσω δια της απραξίας. Περιμένω. Και το στομάχι με καθυσηχάζει, σε λίγο όλα θα είναι ξεκάθαρα, και θα δεις με σιγουριά ποιό το επόμενο βήμα. Περιμένω λοπόν.

4 σχόλια:

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ίσως τελικά πρέπει να μάθεις να ακούς το στομάχι σου. Τα αισθήματα μερικές φορές ξέρουν καλύτερα (ειδικά μετά τη δεύτερη φορά).

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

αυτη η ανακατωσουρα...
αυτο το περιμενε...
βαλτος...

και πως να κολυμπησεις σ' ενα βαλτο, ε;;;

δεν ξερω...
ισως θελει μια αλλη ματια...
σε πραγματα και καταστασεις...
ισως θελει να μας αγαπησουμε λιγο παραπανω...
εμας...
και μονο...

εγωιστικο;
μπαααα...
μονο ετσι πιστευω πια θα αγαπησουμε σωστα και τον αλλο...

ουφ! πολλα ειπα μαλλον, ε;;;
φιλια...

βασίλης είπε...

Μάλλον πρέπει να δράσεις αν δεν το έχεις κάνεις ήδη. Είναι καλό μερικές φορές να περιμένεις και να αναδιοργανώνεσαι αλλά προσπάθησε να μην συνηθίσεις. Η αγάπη και η προσφορά είναι εκεί έξω.

αλκιμήδη είπε...

δείμε
μεγαλώνοντας μαθαίνουμε
το στομάχι/αισθήματα τελικά πάντα μας οδηγούν εκεί που μας ταιριάζει

βασιλική μου
δε μπορείς να κολυμπήσεις σε ένα βάλτο
μόνο να κρατηθείς στην επιφάνεια
κι αυτό κάτι είναι
και μετά με αργές αλλά σταθερές κινήσεις να βγείς έξω, σιγά σιγά, και να πάρεις καθαρό γάργαρο νερό να ξεπλύνεις όλη τη λάσπη και ποτέ ξανά, ποτέ, να μη μπεις τουλάχιστον στο συγκεκριμένο βάλτο
Γιατί άλλους βάλτους δε θα μπορέσεις να τους αποφύγεις, αλλά τουλάχιστον το συγκεκριμένο θα έχεις μάθει που είναι και θα τον αποφεύγεις

βασίλης καλωςόρισες στο φτωχικό μου
η αισιοδοξία σου βάλσαμο
το ξέρω ότι έτσι είναι
μη ξεχνάς ότι η αγάπη (και η προσφορά) έχουν πολλές μορφές εξίσου όμορφες εξάλλου